Ik ben het gezeur en geklaag over de belabberde toestand bij Defensie echt wel even beu! Ik vermoed dat de kernboodschap zowel bij de burgerbevolking (al was het alleen al door alle pijnlijk en droevig zichtbare dreiging dichtbij), als bij onze gekozen politici inmiddels wel een tijdje duidelijk is. Ja, er moet beduidend meer geld naar Defensie en andere veiligheidsinstanties om het hoofd te kunnen bieden aan de onvoorspelbare en hybride vormen van terreur.
Hoe zit t dan al die tijd (dus de afgelopen jaren zeg maar) met de mensen die bij Defensie werken? Die moeten dat dan ook echt maar kunnen. Overal om zich heen (en echt niet alleen maar buiten de organisatie), horen zij hoe belabberd zij er voor staan, dat de rek eruit is, de can-do mentaliteit is uitgehold en er eigenlijk geen eens spullen zijn om fatsoenlijk mee te werken. Ik geef het je te doen om temidden van een dergelijke negatieve teneur ingezet te worden in verre oorden om daar je bijdrage te gaan leveren aan vrede en veiligheid. Je moet het maar kunnen zeg!!
Wat een fantastische mannen en vrouwen geven aan dat werk inhoud. Dagelijks in de hitte of extreme koude, hoog in de lucht badend in gevechtszweet of diep onder water snakkend naar frisse en blauwe luchten. Maar ook de vele militairen en burgers die zorgdragen voor alle logistieke support, zodat het operationele werk altijd en onder iedere omstandighied door kan gaan. Of die defensiemedewerkers die hun tijd besteden aan alle administratieve rompslomp om de machine van papieren bevrediging te bedienen. Hun trots, het uniform, kunnen ze niet eens buiten hun werkterrein dragen en de prachtige waarden waar ze voor staan (moed, toewijding en veerkracht) moeten ze met steeds minder collega’s delen.
Dit is een ongelooflijk loyaal en bijzonder slag mensen, waarop de Nederlandse bevolking altijd blindelings en zelfs onvoorwaardelijk op kan vertrouwen. Deze mensen die zich bij Defensie iedere dag weer met hart en ziel inzetten voor hun krijgsmacht, onze krijgsmacht en onze vrede en veiligheid, verdienen ieders respect en bewondering!!!
Dat wou ik toch even kwijt.
Door: Patrick Walthuis
Wat een fantastische mannen en vrouwen geven aan dat werk inhoud. Dagelijks in de hitte of extreme koude, hoog in de lucht badend in gevechtszweet of diep onder water snakkend naar frisse en blauwe luchten. Maar ook de vele militairen en burgers die zorgdragen voor alle logistieke support, zodat het operationele werk altijd en onder iedere omstandighied door kan gaan. Of die defensiemedewerkers die hun tijd besteden aan alle administratieve rompslomp om de machine van papieren bevrediging te bedienen. Hun trots, het uniform, kunnen ze niet eens buiten hun werkterrein dragen en de prachtige waarden waar ze voor staan (moed, toewijding en veerkracht) moeten ze met steeds minder collega’s delen.
Dit is een ongelooflijk loyaal en bijzonder slag mensen, waarop de Nederlandse bevolking altijd blindelings en zelfs onvoorwaardelijk op kan vertrouwen. Deze mensen die zich bij Defensie iedere dag weer met hart en ziel inzetten voor hun krijgsmacht, onze krijgsmacht en onze vrede en veiligheid, verdienen ieders respect en bewondering!!!
Dat wou ik toch even kwijt.
Door: Patrick Walthuis
Het “gezeur en geklaag over de belabberde toestand bij Defensie” gaat met nadruk niet over het personeel! Het gezeur en geklaag gaat over de politici en legerleiding die jarenlang liever een impopulaire maatregel aan het personeel verkondigden, dan dat ze tegen de aandeelhouders (het Nederlandse volk) vertelden dat het overeind houden van een geloofwaardige defensie organisatie nu eenmaal geld kost. Dezelfden die op tv 20 jaar lang stonden te verkondigen dat we in Europa nu eenmaal internationaal afspraken maakten waaraan we ons moeten houden, maar die een internationale afspraak met bondgenoten (de beroemde 2% regel!) bij het grofvuil zetten omdat in tijd van vrede het leger nu eenmaal geen populaire uitgavenpost is, dus daar klaagt niemand over.
Het “het gezeur en geklaag over de belabberde toestand bij Defensie” (wat ik al 15 jaar met liefde doe!) is er om diezelfde politici bij de les te houden. Om ze er van te doordringen dat stoppen met bezuinigen (een keiharde leugen trouwens, want er wordt nog altijd bezuinigd!) niet voldoende is, maar dat er geld bij moet! Het “het gezeur en geklaag over de belabberde toestand bij Defensie” is om er voor te zorgen dat die mannen en vrouwen fatsoenlijk beloond worden, dat ze fatsoenlijke spullen krijgen, fatsoenlijk kunnen trainen, en vooral: dat ze een fatsoenlijke hoeveelheid fatsoenlijk betaalde collegas krijgen, die ze kunnen aflossen op uitzending, zodat elke militair ook eens twee jaar thuis bij zijn familie kan zijn!