Drie miljard extra. Naar verluidt is dat het extra geld waar Defensie het mee moet gaan doen onder het nieuwe kabinet. Dat is een forse klap meer geld voor de Krijgsmacht en dus goed nieuws omdat Defensie er de afgelopen decennia nogal bekaaid is afgekomen. Het is echter wel minder dan de minimaal 4 miljard die volgens de Defensietop nodig is om de te korten in de Krijgsmacht op te vullen, en Defensie weer wat slagvaardiger te maken. En het is ook veel minder dan de meer dan 5 miljard die nodig is om aan de 2% NAVO-norm te voldoen, die we hebben afgesproken met onze bondgenoten en die in 2024 weer behaald zou moeten worden.
Het extra geld lijkt in eerste instantie goed nieuws te kunnen zijn voor het Defensiepersoneel, dat alweer bijna een jaar zonder cao zit. Daarbij liep het personeel al achter op andere Rijksambtenaren, dus dat geld zou goed gebruikt kunnen worden om de arbeidsvoorwaarden van het personeel op een acceptabel niveau te brengen.
Goed werkgeverschap
Dat is niet alleen nodig omdat het goed werkgeverschap is om je mensen goed te belonen, maar ook omdat betere arbeidsvoorwaarden er mogelijk ook voor zorgen dat de uitstroom van het personeel minder hard gaat en de instroom tegelijkertijd verbeterd wordt. Kortom, betere arbeidsvoorwaarden kunnen er voor zorgen dat de vulling en personele inzetbaarheid beter wordt. Zorgen dat er straks veel minder vacatures zijn, en dan niet minder vacatures door allerlei trucs op de berekening los te laten, maar doordat de functies daadwerkelijk ingevuld worden door echte mensen die het werk kunnen doen.
Het is het personeel dat telkenmale het verschil maakt in oorlogsgebieden, maar ook in rampgebieden.
Want, hoewel de Defensievisie 2035 spreekt van een arbeidsextensieve organisatie, zijn er natuurlijk altijd gemotiveerde mensen nodig om allerlei – al dan niet digitale – wapensystemen te bedienen, te ontwikkelen, te onderhouden, of te vervoeren, en om het personeel daarvan te onderwijzen in het gebruik er van. Personeel is keihard nodig bij het uitoefenen van de grondwettelijke taken. Het is het personeel dat telkenmale het verschil maakt in oorlogsgebieden, maar ook in rampgebieden.
Systemen kunnen niet zonder mensen
De laatste jaren is het veel gegaan over nieuwe wapensystemen voor de Krijgsmacht. En die zijn ook nodig, want de Krijgsmacht levert te weinig slagkracht. Defensie heeft als belemmering dat de aanschaf van een systeem vaak lang duurt, en niet alleen afhankelijk is van (Europese) regelgeving, maar ook van politieke willekeur. Besluiten worden dan halfslachtig genomen, zodat vertraging op de loer ligt en het personeel langer met verouderde systemen moet werken, en daardoor nodeloos gevaar loopt, of hun taak minder goed kan uitvoeren. Snellere verwerving van moderner materieel is iets waar de Krijgsacht bij gebaat zou zijn. Maar die stroperigheid kan niet worden opgelost met meer geld, maar wel door slimmer om te gaan met processen en regels.
Wat bij de aanschaf van systemen ook geregeld naar de achtergrond is verdwenen is het belang van het personeel voor die systemen. Het personeel was het goud van de organisatie, stond toen op 1, maar is nu verworden tot een openstaande functie die door te weing geld niet ingevuld wordt. De menselijke kant is zoek geraakt. Niet bij de militairen onderling, al wordt ook bij Defensie managementjargon als ‘poppetjes’ gebruik als het gaat om het benoemen van gekwalificeerde professionals. Maar het personeel roemt nog steeds de onderlinge verbondenheid en de kameraadschap. Toch is dat, gezien de 9000 vacatures, niet meer genoeg voor veel militairen om te blijven.
Investeer in personeel en arbeidsvoorwaarden
De Defensietop zou er dan ook goed aan doen om een substantieel deel van de 3 miljard extra te investeren in het personeel, en in de arbeidsvoorwaarden van het personeel. Want bij gebrek aan personeel staat de Krijgsmacht stil en gaan ook moderne onderwater- en bovenwaterdrones niet van hun plek af, is loopt de logistiek – waar we goed in zijn – ook vast. Goed personeel moet je goed waarderen. Want als een bedrijf goed zorgt voor het personeel, zorgt het personeel goed voor het bedrijf.
Want als een bedrijf goed zorgt voor het personeel, zorgt het personeel goed voor het bedrijf.
Zoals het er naar uitziet komt er 3 miljard extra voor Defensie. En er zijn veel zaken die aandacht en vervanging of vernieuwing behoeven. Maar er is nu 1 maar ding dat echt prioriteit moet hebben en dat is het personeel. Ik ben daarom benieuwd: wat kan er met 3 miljard voor het personeel gedaan worden?
Door: Eduard van Brakel
Waardeer dit artikel!
Het Defensie Platform is gratis te bezoeken en dat blijft ook zo. Maar als je een kleine waardering over hebt voor dit artikel, dan zou dat geweldig zijn! Want in elk artikel zit (vrije) tijd, moeite en kunde. Allemaal voor een sterke Krijgsmacht! Dank voor je bijdrage!
Het rentmeester gedrag van Nederlandse regeringen is bepalend, niet de noodzaak voor een moderne, inzetbare met een ruim voortzettingsvermogen uitgeruste Krijgsmacht, noch goed getrainde en inzetbare militairen, noch een ‘ marktconforme ‘ salariëring en arbeidsvoorwaarden, noch het nakomen van verplichtingen jegens de NAVO en onze partners, noch het voldoen aan artikel 57 van de Grondwet. Het lijkt wel op een houding van ‘ soldaatje pesten ‘ , net genoeg budget om ‘ niet dood te gaan’. Een structurele verhoging naar een jaarlijks budget van circa € 14,5 Miljard voor de komende kabinetsperiode is ruim € 1,5 Miljard structureel te weinig om de minimale norm van 2% BNP van circa € 800 Miljard te halen.
Voor een der rijkste landen ter wereld, de 5e natie van Europa met 17,5 miljoen inwoners, is dat nog steeds beschamend. Temeer daar wij zo afhankelijk zijn – met een open economie- van de wereldwijde – en steeds meer bedreigde- handelsroutes ter wereld.
Verhoging naar € 14,5 Miljard geeft wat lucht en kunnen eindelijk de KL, KLU en de Marine gemoderniseerd en uitgebreid worden ( voortzettingsvermogen) , maar dat is nog steeds mondjesmaat. Aan geo-politiek inzicht en urgente bewustwording van de dreigende situatie in Europa en de wereld ontbreekt het bij de dames en heren politici nog steeds. Blijkbaar heeft men gedobbeld aan tafel onder het motto : wie biedt meer ? En dan rolt er 3 miljard meer uit Typisch krenterig kruideniersgedrag, wees nu toch een s ‘ flink ‘, doe niet zo benepen, en geef en doe wat echt nodig is. Het geld klotst langs de plinten .