Wat is uw standaard, minister?

Geachte mevrouw Bijleveld,

U had goed nieuws voor het Defensiepersoneel tijdens het Afghanistandebat: dat mag mensenlevens in gevaar brengen, want als je daarna sorry zegt, en zegt dat het verschrikkelijk is, kom je ermee weg. Je komt er zelfs mee weg als een zeer groot gedeelte van de mensen met wie je moet werken jouw gedrag afkeurt. En je komt er zelfs mee weg als een groot deel van het personeel het vertrouwen al meerdere keren in je heeft opgezegd. Dit moet tot gejuich op de onderofficiers- en officiersopleidingen leiden: binnen het door minister Kaag gepropageerde nieuwe leiderschap kan je er een puinhoop van maken, maar als de juiste poppetjes je steunen, kan je gewoon doorgaan met het creëren van meer puinhopen.

Verkeerd informeren

Want dat lijkt ook de nieuwe standaard te zijn die u als hoogste baas van het ministerie van Defensie neerzet. En dat is daarmee de standaard die geldt voor de organisatie waar je leiding aan geeft. Je kunt de Tweede Kamer meerdere keren verkeerd inlichten en ermee wegkomen. Dat betekent dat het Defensiepersoneel hun baas ook verkeerd kan inlichten en ermee kan wegkomen als hun vriendjes zeggen dat het ok is. Dat is namelijk wat u ook doet, minister.

Valse beloften

Leidinggevenden binnen Defensie mogen dus beloften doen aan hun personeel, want dat personeel is belangrijk. Bijvoorbeeld beloven dat ze een loonsverhoging krijgen. Maar die leidinggevenden hoeven dat natuurlijk niet waar te maken. Dat doet u immers ook niet. Want het Defensiepersoneel is door u een tweede stap in de richting van goede arbeidsvoorwaarden beloofd, maar het zit al weer 10 maanden zonder cao. Dus loze beloftes doen is doodnormaal. Want dat is de standaard die u als leidinggevende heeft neergezet.

Doelstellingen niet halen

Leidinggevenden mogen structureel roepen dat er meer nodig is om het werk goed uit te voeren, en ze mogen dan hun doelstellingen bepalen. En als ze die doelstellingen niet halen, dan geeft dat helemaal niks. Want ze hebben toch hard gewerkt en hun best gedaan? Dat het dan niet lukt, ach ja, wat geeft dat nou? Net zoals die minister die vond dat er minstens 4 miljard extra nodig was, en in de volgende begroting maar 100 miljoen regelt. Dat is de standaard die u heeft gezet minister.

Wantrouwen weglachen

Als bij een volgende missie door gebrekkige voorbereiding er onnodig slachtoffers vallen, dan geeft dat niks. Dan zeggen we gewoon sorry. Want dat is de standaard die u en de regering hebben neergezet, minister. En op het moment dat er dan een motie van wantrouwen tegen u wordt uitgesproken, dan lachen we daar om, net als in de Tweede Kamer tijdens het Afghanistandebat.

Anderen de schuld geven

Als Defensiepersoneel iets verkeerd doet, moet het naar wegen zoeken om anderen daar de schuld van te geven. Bijvoorbeeld de Amerikanen, of de Fransen, of de Taliban, of de politie, of die andere afdeling, dat andere peloton, of die ambtenaren, of de ambassadeur. Net zoals u en minister Kaag deden tijdens het Afghanistandebat. Want dat is de standaard van het nieuwe leiderschap.

Niks heeft consequenties

U geeft leiding aan een organisatie waarin aan mensen wordt gevraagd te doen wat nodig is, ongeacht de consequentie voor henzelf. En wat is uw voorbeeldgedrag? Het maakt niet uit wat je doet, als je maar de juiste vriendjes hebt die zorgen dat je ermee wegkomt. Als je de juiste vriendjes hebt, heeft niks consequenties voor jezelf. Dat is uw standaard. Ook al moet je 10x sorry zeggen omdat het er zaken niet goed zijn gegaan, het geeft niks, het heeft geen consequenties. Te vaak sorry zeggen is ook een gebrek aan integriteit. En dat is uw standaard, minister.

Niet luisteren naar deskundigen

En waarom zou je als leidinggevende in de Defensieorganisatie luistern naar mensen die je goed advies geven? Het advies van de MIVD over Afghanistan is ook niet heel goed gehoord. De signalen van de bonden over tolken werden ook niet gehoord. De boodschappen vanuit de ambassade, daar werd ook niets mee gedaan. Dat is uw nieuwe standaard minister.

Opdrachten niet uitvoeren

En als u aanwijzingen of opdrachten geeft aan uw personeel, dan hoeft dat personeel daar niks mee te doen. Of mogen ze dat naar eigen inzicht interpreteren. Net zoals u deed met de motie Belhaj, zoals u meerder keren heeft gedaan met moties uit de Tweede Kamer. Dat is uw standaard minister.

Onvermogen ontslaat niemand van verantwoordelijkheid

Het is niet gek dat Defensie een verwaarloosde organisatie is, waarin niemand verantwoordelijk is voor het feit dat halve eenheden niet inzetbaar zijn, waar personeel geen cao heeft, waar schepen aan de kant liggen, waar evacuatievliegtuigen stuk gaan als ze moeten vliegen, waar gebrek is aan alles, en waar de corporate governance niet op orde is. Het is niet gek dat Defensie niet aan de grondwettelijke taken kan voldoen. Het is niet gek dat Defensie kampt met 9000 vacatures. Het destructieve leiderschap, waarvan u de afgelopen 4 jaar het toonbeeld bent geweest, heeft dat veroorzaakt. Misschien is het wel onvermogen, maar onvermogen ontslaat niemand van verantwoordelijkheid. Behalve dan als je minister bent en de juiste vriendjes hebt. Dan kun je zelfs opteren voor een tweede termijn als bewindspersoon.

Met vriendelijke groet,

Eduard van Brakel