Defensie beschermt wat ons dierbaar is. Dat doen onze militairen met hart en ziel, niemand die daaraan hoeft te twijfelen. Met alle spullen die ze hebben. Helaas zijn er niet zoveel militairen meer om ons te beschermen. Er zijn er in ieder geval 9000 tekort om de Krijgsmacht, zoals die nu is te vullen. En ook zijn er te weinig inzetbare schepen, vliegtuigen en voertuigen om te kunnen beschermen wat ons dierbaar is. En die, als ze allemaal wel inzetbaar zijn, ook te weinig slagkracht leveren om te kunnen beschermen wat ons dierbaar is.
Wat er wel nodig is, staat beschreven in de DefensieVisie 2035. Tenminste in grote lijnen. Hoe die visie concreet vertaald wordt naar wat er nu op de werkvloer nodig is om slagkracht te leveren, dat staat er niet bij. En een visie zonder plan, planning en budget zorgt niet voor meer gevechtskracht of goede arbeidsvoorwaarden. En met het plan moet Defensie komen, met de planning ook, maar het budget is zaak van de politiek. En de politiek lijkt vooralsnog niet onder de indruk te zijn van de visie van Defensie. En niet onder de indruk van de 9000 vacatures (al vindt Defensie zelf dat het er veel minder zijn). En al helemaal niet onder de indruk van de achterblijvende arbeidsvoorwaarden voor de militairen die er nog wel zijn.
China kijkt wel vooruit
Misschien komt dat omdat politici de visie van onze Krijgsmacht vergelijken met die van China. China kijkt immers veel verder vooruit. Uiteindelijk wil China in 2050 militair gezien minstens gelijkwaardig – maar liever superieur – zijn aan de VS. Daartoe is China aan het opwerken met naar het geïntegreerd optreden met alle Krijgsmachtdelen in alle domeinen, om daar in 2027 mee te starten, om er in 2035 alle kinderziekten uitgehaald te hebben, en het dan te vervolmaken (bron: China Security Report 2022). Rusland is tegelijk ook bezig met het (her-)opbouwen van hun Krijgsmacht, en is ook zeer actief in het hybride oorlogvoeren in hun voormalige invloedssfeer.
Doordat China een steeds grotere wereldwijde politieke, economische en militaire macht aan het worden is, verlegt de Verenigde Staten hun aandacht steeds meer naar Azië, en wordt de invloed van China in Afrika door Europa met argusogen bekeken. Maar door het verleggen van de focus door de VS, moeten de Europese NAVO-landen meer zelf doen aan hun Defensie. Meer zelf doen om te kunnen optreden tegen de Russische Beer. En daarvoor zijn, zoals de Belgische generaal B.d. Van Impe stelde, grote berenklemmen nodig.
Europa worstelt met Krijgsmachten
En die berenklemmen heeft Europa niet. De landen die dichtbij Rusland liggen investeren wel. De lopen van de tanks die Nederland wegbezuinigde staan in Finland gericht op de grens met Rusland. Net als onze voormalige MLRS-systemen. Ondertussen krijgen we informatie van Orions die ooit bij onze Marine Luchtvaartdienst hoorden, maar nu voor Portugal vliegen. En ligt onze unieke onderzeebootcapaciteit voor de helft aan de kade door een gebrek aan onderhoud en personeel. België en Nederland hebben samen minder mijnenbestrijdingsvaartuigen dan Nederland alleen al nodig heeft om aan de operationele behoefte te voldoen, en de landen kunnen de verdediging van ons gezamenlijke luchtruim alleen bij toerbeurt bolwerken. Maar ook de andere landen worstelen met hun Krijgsmacht, al investeren die stuk voor stuk meer dan Nederland en België.
Voor onze verdediging kijken wij naar onze bondgenoten. De vorige minister van Defensie stelde al dat er meer nodig is om Nederland te beschermen. Wat er meer nodig was, zei ze niet. Wel dat er meer samengewerkt moest worden met bondgenoten. Maar voor samenwerking is een geloofwaardige eigen inbreng nodig, anders is er weinig samen te werken. En die geloofwaardige eigen inbreng is van Nederlandse kant bijna niet mogelijk.
Nederland investeert niet
De Navo heeft gevraagd of wij willen investeren in onze slagkracht. Maar dat lukt niet. Gezien het huidige budget is de vraag eerder welke eenheden – al dan niet tijdelijk – van de sterkte worden afgevoerd, dan dat er antwoord komt in welke vaderlandse slagkracht wordt geïnvesteerd. Een definitief besluit over de vervanging van onderzeeboten is nog niet genomen. Een definitieve bestelling van een extra squadron F-35’s is er ook niet. Er is wel een houwitserbatterij heropgericht, maar verder investeringen in (raket)artillerie zijn er – nog- niet, net zoals dat er geen zicht is op verder uitbreiding van de gevechtskracht op het land. Uitbreiding van de slagkracht op zee is niet aan de orde, en vervanging van wat er is lijkt ook niet tijdig te komen.
Wat gaat er gebeuren als China en Rusland de politieke en militaire kracht van het westen gaan etsten? Wat doet de NAVO als Rusland de Oekraïne binnenvalt? En China tegelijk Taiwan binnentrekt? Wat gaat Nederland dan bijdragen in dat scenario? Wat kunnen we bijdragen? Wat kunnen we bijdragen als door klimaatverandering meer vluchtelingenstromen op gang komen? Vluchtelingen die vervolgens als wapen tegen het westen worden ingezet, zoals Belarus al deed? Kunnen we wat doen? Willen we wat doen? Welk land gaat iets doen? Zelfs om geloofwaardig soft-power te gebruiken om potentiele invasies af te wenden, is geloofwaardige hard power nodig die ingezet kan worden. Hard power die de Krijgsmacht zou moeten kunnen leveren. Maar dat nu niet kan.
Militaire top moet aan de bak
Want voor de Krijgsmacht is veel geld nodig. Geld dat er nu niet voldoende is voor Defensie. Daarom moet onze militaire top aan de bak om aan politiek en publieke opinie uit te leggen hoe Defensie bijdraagt aan het verwezenlijken van elke agenda van alle politieke partijen: de klimaatagenda, de diversiteitsagenda, de immigratieagenda, de economische agenda. Al die agenda’s hebben baat bij veiligheid en zijn alleen uitvoerbaar als het veilig is. Veiligheid die wordt gegarandeerd door onze Krijgsmacht en de bondgenoten. Maar er moet ook uitgelegd worden wat er gebeurt als Nederland niet aan de taken kan voldoen die in de grondwet staan. Wat heeft dat voor directe en indirecte impact op ons leven?
Die grondwettelijke taken zijn de reden waarvoor Defensie er is. En iedereen in Nederland is verplicht zich aan de grondwet te houden. Daarom is het nu zaak dat er vanuit Defensie een plan komt om de visie 2035 te concretiseren. Om zo duidelijk te maken wat er vanaf nu nodig is om aan elke grondwettelijke taak te kunnen voldoen. Maar de militaire top zwijgt daarover. Zij gaan uit van een Krijgsmacht die wordt gevormd naar de beschikbare middelen. Maar als niemand zegt wat nodig is om te kunnen doen wat nodig is, zal er geen geld komen. De militaire top moet daarom de houding richting politiek en publieke opinie veranderen. Meer verantwoordelijkheid nemen voor de Krijgsmacht en de grondwettelijke taken. Niet passief wachten op wat komen gaat, maar actief inzetten op wat nodig is.
Door: Eduard van Brakel
Waardeer dit artikel!
Het Defensie Platform is gratis te bezoeken en dat blijft ook zo. Maar als je een kleine waardering over hebt voor dit artikel, dan zou dat geweldig zijn! Want in elk artikel zit (vrije) tijd, moeite en kunde. Allemaal voor een sterke Krijgsmacht! Dank voor je bijdrage!
Al jaren zijn wij zo bezig met Coalition For Defense, met conferenties, seminars, artikelen in Elsevier, Het NRC, Defensie Platform, vakliteratuur, een Jaap de Hoop Scheffer als oud SG van de NAVO, ( en vele anderen) de rapporten van de AIV, petities, manifesten in de media, het is allemaal aan dovemansoren gericht. De top van de Krijgsmacht, met goedkeuring van de Minister van Defensie en de CDS, die zich voor het eerst in de geschiedenis , zich onverbloemd uitliet in de media over de desastreuze staat van de Krijgsmacht, het is water naar de zee dragen, zolang heer Rutte en zijn kabinetten aan de macht blijven.
Maar nog erger : het Parlement dat wel leest, wel weet, maar er verder niets mee doet. Zelfs als heer Putin de Ukraine zal bezetten , zal Nederland weinig tot niets doen, behalve ‘ mondelinge steun’. Want in ‘ praten ‘ zijn we experts, maar handelen en verantwoording nemen, daar hebben we wat Vrede en Veiligheid betreft, een broertje dood aan, dat laten we aan onze Partners over.
En die Hollandsche Leeuw die hebben we al heel lang geleden in zijn ‘ hempie’ laten staan.