Terwijl de Russische president Poetin een ‘vredesmissie’ begint in de Oekraïne, hopen onze Defensiebonden voor de zomer een akkoord met werkgever Defensie te sluiten voor een nieuwe cao, die al meer dan een jaar geleden verliep. Terwijl Russische tanks opstomen naar Kiev, ligt de prioriteit in Nederland bij het energielabel van de kazernes, zonder enig innovatief denken. Terwijl tientallen Russische schepen klaar zijn voor oorlogshandelingen, krijgen onze militairen een interim pak. Terwijl China per jaar ruim twee keer meer nieuwe Marineschepen oplevert dan onze totale Marine groot is, zitten er partijen in de Tweede Kamer die nadenken of de grondwettelijke taken niet aangepast moeten worden op de grootte van de Krijgsmacht. Terwijl de raketten inslaan op Oekraïne, lopen onze projecten voor nieuwe onderzeeboten en fregatten vertraging op.
Gelukkig zijn er inmiddels ook Tweede Kamerleden van gevestigde partijen die durven uit spreken dat er te veel bezuinigd is, en dat er te laat en te weinig geïnvesteerd wordt in onze Krijgsmacht, maar daar schiet Defensie op dit moment helemaal niks mee op. Wij kunnen onze ferme taal niet opvolgen met ferme inzet. Want onze Krijgsmacht kan niet aan de taken voldoen die in de grondwet staan. Geld en middelen zijn daarvoor de afgelopen decennia niet alleen niet ter beschikking gesteld, maar ook nog eens afgebroken.
Geen personeel en geen materieel
Een handjevol F16’s, een paar F-35’s, 18 geleasede tanks, 2 fregatten, wat gevechtshelikopters, een Combat Support Ship, 1 onderzeeboot, en anderhalve brigade kunnen we heel misschien op de been brengen als het moet, gesteund door een Cybercommando, maar logistiek en gevechtsondersteuning stopt bij één brigade. Want er is of geen geld voor meer spullen, of ze zijn in onderhoud, of er is geen personeel om het materieel te bemensen of het zit centraal “efficiënt” in een pool. Reden genoeg om maximaal in te zetten op veel meer, kwalitatief goed personeel, en de daarbij behorende arbeidsvoorwaarden, zou je zeggen. De wervers doen hun best, dat zal niemand ontkennen, maar die wervers worden flink in de weg gezeten door de (burger-) beleidsmakers, die nog steeds vinden dat er goudgerande arbeidsvoorwaarden bij Defensie zijn (als die goudgerande arbeidsvoorwaarden er überhaupt ooit waren). En dat terwijl het Krijgsmacht personeel qua beloning ver achterloopt bij ander overheidspersoneel, laat staan dat het raakt aan de arbeidsmarkt.
Logistiek en gevechtsondersteuning stopt bij één brigade.
Oorlogstrom
De oorlogstrom klinkt aan de rand van West-Europa. De koude oorlog is weer volop terug. Een hete oorlog is in niemands belang, maar is ook niet meer ondenkbaar. Een hete oorlog leek na de val van de Berlijnse muur en het neerhalen van het ijzeren gordijn rond 1990 opeens heel ver weg, waardoor onze politici enthousiast de Krijgsmacht afbraken. Zij werden gesteund door generaals en admiraals die het slopen van gevechtskracht en de daarbij behorende ondersteunende eenheden steevast probeerden uit te leggen als dat de Krijgsmacht wendbaarder werd, en efficiënter. Terwijl iedereen wel beter wist, maar als je dat hardop zei, werd je ‘can-do’ op een zijspoor geschoven.
(Tekst gaat verder na de afbeelding)
Vechten voor wat ons dierbaar is
En nu ligt er een Defensievisie 2035. En een visie is goed, maar een plan om die visie op basis van de grondwettelijke taken in te vullen is er niet. Met gevoel voor het Russische ‘Maskirovka’ staat er nu ‘Beschermen wat ons dierbaar is’. Maar gezien de huidige staat van de Krijgsmacht kun je je wel afvragen wat ons dan precies dierbaar is. Volgens de taken die afgeleid van de grondwet zijn, is dat in ieder geval ons grondgebied en het gemeenschappelijke grondgebied, en de internationale rechtsorde. Zo actueel nu met Poetin op het oorlogspad en een pandemie die misschien endemisch wordt tot er zeker weer één komt. Maar als we op termijn niet bereid zijn te vechten gaat dat beschermen van wat ons dierbaar is zeker niet lukken.
Maar als we op termijn niet bereid zijn te vechten gaat dat beschermen van wat ons dierbaar is zeker niet lukken.
Het verhogen van de militaire paraatheid, weer zo’n Haagse taalkundige verdraaiing, verhult de jarenlange terugval van de operationele gereedheid, en dat is de harde som van personeel, materieel en geoefendheid. Met de moed waarmee onze militairen standaard behept zijn alleen lukt het niet. Er is ook allesvernietigende slagkracht nodig en dat kost jaren harde training.
Hoe solidair zijn we?
Maar hoe solidair zijn we nu als het er echt op aan komt? Hoe solidair zijn onze bondgenoten met ons als we alleen cyber of logistiek kunnen leveren? Of alleen ‘defensieve’ wapens, die niet bestaan, want wapens zijn om te doden. Het gaat niet alleen om samenwerken maar ook om samen risico’s te delen. Niet alleen schouder aan schouder logistiek leveren, maar ook schouder aan schouder in de frontlinie het gevecht voeren. Kunnen we dat? Willen we dat? Moeten we dat? Ja, maar wanneer kunnen we dat?
Al ruim 30 jaar voldoet Nederland niet aan de afspraak om 2% van het BNP aan Defensie uit te geven. En dat is geen kwestie van niet kunnen. We zijn een rijk land, een welvarend land, maar ook een land dat de veiligheid heeft verwaarloosd binnen en buiten Nederland. Want we kunnen het best betalen. Het op termijn bereid zijn te vechten is voor militairen ook geen probleem. Maar helaas heeft de bestuurscultuur in het kerndepartement Defensie in Den Haag daar niet meer het DNA voor. Terwijl het voeren van het gevecht prioriteit nummer 1 is voor een Krijgsmacht. Zeker als er beschermd moet worden wat ons dierbaar is. Want dat lukt niet met alleen ferme taal. Dat lukt alleen ook met ferme slagkracht.
Door: Eduard van Brakel
Waardeer dit artikel!
Het Defensie Platform is gratis te bezoeken en dat blijft ook zo. Maar als je een kleine waardering over hebt voor dit artikel, dan zou dat geweldig zijn! Want in elk artikel zit (vrije) tijd, moeite en kunde. Allemaal voor een sterke Krijgsmacht! Dank voor je bijdrage!
Voor het militaire pak 3x afgekeurd, dus dan maar als burger 37jaar zwoegend.
Zowaar burger maar heb altijd ambtenarij gedrag gehaat, want je Gent er voor de mannen in het veld dag en nacht.
Toch heb ik alle jaren moeten ervaren dat veel militairen erg aan ambtenarij doen in de praktijk. En maar blijven schelden op burgers. Paradoxaal.
Vandaag loog minister Ollongren keihard dat de Nederlandse krijgsmacht de gereedheid op orde heeft!
https://www.nu.nl/291601/video/ollongren-nederlandse-troepen-hebben-gereedheid-op-orde.html
Ze bedoelt natuurlijk zoveel mogelijk op orde wat mogelijk is met de minimale middelen die beschikbaar zijn…
De politici die in de 2de en 1ste Kamer zitten, zijn het resultaat van de verkiezingen. Dan weet je nu ook hoe het zit met de geestelijke gesteldheid van de kiezers.
Die zijn niet geïnteresseerd in defensie, maar in het verkrijgen van rechten, waardoor andere belastingbetalers de plicht hebben om te betalen.
Er zijn nu 3,6 miljoen AOW-ers, 950.000 ambtenaren, 2 miljoen mensen en bedrijven factureren naar de overheid. De begroting van Nederland is een grote pot met geld. En er gaat heeeel veeeel geld uit voor sociale uitgaven. Dat is het grote spel dat gespeeld wordt in Den Haag. Niemand is geïnteresseerd in een oorlog, laat staan dat je investeert in defensie. Zie de uitspraken van de minister van defensie. Ik geloofde mijn oren niet. Tja, anderzijds, dit is Nederland.
Ik gun het leger alle mooie spullen die zij nodig hebben, maar, zij gaan het niet krijgen.
Als de Eerste en Tweede Kamerleden er eerst eens voor zouden zorgen dat defensie de nu te weinig aanwezige mooie spullen die ze al hebben eens goed zouden kunnen onderhouden en moderniseren plus voldoende munitie en oefenmogelijkheden dus inzetbaarheid van bestaande middelen en eenheden fors opkrikken zou al een hele verbetering zijn maar zelfs maakt men onmogelijk!
Schijnbaar toch een beetje goed nieuws, de bundespresident van Duitsland wilt op korte termijn 100 miljard investeren in het leger. En Duitsland moet op 2% van het bnp zitten voor defensie.
Ik hoop dat dit in Nederland ook gebeurd, maar, dit is Nederland. Een 2% bnp eis is volgens mij een budget van ongeveer € 17 miljard. Maar, als ik zie wat het materieel kost, lijkt mij het budget niet voldoende.
Het leger van de toekomst is een militaire vorm van Tesla. Het is techniek, software en energie. Dit zijn niet bepaald goedkope vakgebieden. Het militair materieel wordt steeds meer geautomatiseerd, maar ook gerobotiseerd, langzamerhand zal de legerleiding de conclusie trekken , dat de mens op het slagveld niets heeft te zoeken.
Wij zouden ook moeten investeren,
50 of 60 miljard
Maar wij investeren liever in onhaalbare stikstof normen.