De NAVO is weer volop in het nieuws de laatste dagen. Het lijkt er op dat de oude kerntaak van NAVO weer terugkomt. Het verdedigen van het westen tegen de Russen. Op hetzelfde moment schurkt Nederland dichter tegende NAVO aan door 100 man naar Afghanistan te sturen, voor de aldaar door de Duitsers geleide NAVO-missie in het Noorden. Er gaat logistiek heen, een transporteenheid, verpleegkundig personeel en een verdedigingseenheid. Er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van de Duitse infrastructuur en voertuigen.Natuurlijk is het sturen van die troepen ook nodig om onze machtspositie in Europa te ondersteunen. Minister Timmermans ambieert een hoge post als Eurocommissaris. Doordat Nederland troepen stuurt is het debacle van een paar jaar geleden, toen ons land stopte met de missie in Uruzgan weer wat weggepoetst. Militairen als inzet voor invloed.
Nederland is ambitieus. We bezuinigen minder op Defensie dus draagt ons land fors bij aan de nieuwe snelle interventie eenheid van de NAVO. Onderzeeërs, Apaches, mijnenjagers, en een bataljon Luchtmobiel. Ik hoop dat we die intenties waar kunnen maken, want zo florissant staat onze Krijgsmacht er niet voor.
Gelukkig komt er steun uit onverwachte hoek. Het Tweede-Kamerlid Joran van Klaveren (Partij voor Nederland) wil de dienstplicht herinvoeren. Dat past bij zijn partijprogramma om structureel vijf miljard meer uit te trekken voor Defensie. Dat plan is sympathiek, en zou ervoor zorgen dat Nederland weer aan alle NAVO-verplichtingen kan doen.
Echter, de kans dat dit plan door de Tweede Kamer komt is vrij klein. En het zou heel veel geld kosten. Afgestoten kazernes moeten weer aangetrokken worden, er moet dan fors geïnvesteerd worden in materieel en uitrustingsstukken. En er moeten wel nuttige taken voor de mannen en vrouwen gevonden worden. Iedereen kent de verhalen van de ouwe hap, dat vrachtwagens tien keer overgeschilderd weren omdat er niets te doen was.
Door de toegenomen agressie in de wereld, lijkt de kans echter steeds groter te worden dat onze Krijgsmacht binnenkort wel weer wat te doen heeft. Het is zelden zo onrustig geweest, met brandhaarden in Afrika en Europa. Het is ook al heel; lang vrede. En dus komt de dag dat de vrede ophoudt helaas steeds dichterbij. Voor Defensie is die onrust gunstig, want er lijkt eindelijk weer een positieve tendens te ontstaan rondom geld en het aanzien van onze Krijgsmacht.