Defensie moet onder curatele van de Tweede Kamer komen, vindt Tweede Kamerlid Isabelle Diks van GroenLinks. Want er zijn te veel dingen mis gegaan bij Defensie. Nu heeft Diks gelijk als ze zegt dat er veel is misgegaan de laatste jaren, maar het onder curatele stellen van de Tweede Kamer, dat is nu juist iets dat Defensie niet kan gebruiken. De Tweede Kamer kan zich beter hard maken voor betere arbeidsvoorwaarden voor militairen, voor een onafhankelijk orgaan dat misstanden onderzoekt, en voor financiering van Defensie volgens de NAVO-norm.
Minder geld, meer missies
Opeenvolgende kabinetten hebben tot 2 jaar terug alleen maar bezuinigd op Defensie, bezuinigingen waar GroenLinks een groot voorstander van was. Tegelijk is het beroep dat werd gedaan op de Krijgsmacht omhoog gegaan. Met andere woorden: er kwam steeds minder geld, er kwamen minder middelen, maar er kwamen ook meer missies en uitzendingen.
Om die politieke wensen van missies uit te voeren, heeft Defensie bezuinigd op alles wat niet direct ten koste ging van operationele inzet, zoals onderhoud van kazernes, het aantal FTE’s op afdeling inkoop, op voorraden die niet direct nodig waren, en dat soort dingen. Ja, daarbij heeft Defensie niet altijd handig geopereerd, door zaken die op rood stonden, toch groen te maken. Die mentaliteit moet er uit, en die mentaliteit lijkt er een beetje uit te gaan, juist gezien het aantal meldingen van wat mis is. Een steeds groter deel van het Defensiepersoneel durft de mond open te trekken, en het is zaak dat die mensen de paar rotte appels die op cruciale plekken zitten gaan overrulen. Een onafhankelijk meldpunt kan daarbij heel goed helpen om alles wat mis is echt aan te pakken, inclusief het aanpakken van de verkeerde poppetjes op de verkeerde plekken.
Rigide ondoordacht beleid
Want dat het op veel plekken slecht gaat bij Defensie is natuurlijk ook een rechtstreeks gevolg van het rigide, ondoordachte bezuinigingsbeleid dat regering na regering heeft uitgevoerd, daarbij gesteund door de Tweede Kamer. En toen was GroenLinks nergens te bekennen om Defensie te helpen met oproepen voor betere financiering. Sterker nog, GroenLinks pleitte zelfs voor een nog kleinere Krijgsmacht, waarop nog meer bezuinigd zou worden. Dat mag allemaal, want gelukkig beschermen de militairen wat ons dierbaar is, en beschermen ze dus ook de vrijheid van meningsuiting. Maar als je als partij zulke voorstellen doet, ben je nu niet geloofwaardig door te stellen dat Defensie dan maar onder curatele moet komen omdat er veel mis is.
Het is goed dat de Tweede Kamer Defensie controleert, dat de minister en de staatssecretaris het vuur waar nodig aan de schenen wordt gelegd door onze Volksvertegenwoordigers die zich – net als militairen – ook inzetten voor een betere samenleving. Maar die Tweede Kamerleden moeten zich ook realiseren dat zij de sleutel in handen hebben voor het verbeteren van de Defensieorganisatie. Niet door de Krijgsmacht aan een extra leiband te leggen (Financiën is de andere leiband), maar door de Krijgsmacht en de militairen te steunen. Met het steunen van CDS Bauer, die zelf heeft gezegd dat hij wil dat alles beter en veiliger moet. Met het steunen van hen die misstanden naar buiten brengen. En vooral met het steunen van de Krijgsmacht met voorstellen voor meer financiering (weg met die leiband van Financiën!) en betere arbeidsvoorwaarden. En daar kan ook GroenLinks vandaag al mee beginnen.
Door: Eduard van Brakel
De regering is hier zelf debet aan om 20 jaar te bezuinigen. Iedereen wil dan zijn plasje erop doen. Het is een schande !!
De geveinsde verbazing van de tweede kamer is tenenkrommend.
Het maakt ze nog ongeloofwaardiger.
Het houd tevens in dat er dan mensen over defensie gaan beslissen die werkelijk geen idee hebben.
Hoogst waarschijnlijk wordt Defensie dan alleen nog maar meer uitgekleed.
Deze mensen weten(willen) ook absoluut niet wat het inkomen van een militair is. (vraag maar aan Teeven).
Dat militairen de slechts betaalde ambtenaar in Nederland is. Dat kleeft er dus allemaal aan die bijzondere positie van de militair.
Het wordt dan ook meestal afgedaan met, “daar heb je toch voor gekozen” en “jullie moeten niet zeuren je krijgt een opdracht en die voer je maar uit”.
Wel de lasten maar niet de lusten totdat we nodig zijn en dan wordt het spel van de verbazing en verbijstering weer uit de kast getrokken.