Nederland wil inzetten op een gezamenlijk Defensie-strategie. Ook moet er een gezamenlijk Defensie- en buitenlands beleid komen binnen Europa, want Nederland maakt veiligheid een speerpunt tijdens het zes maanden durende EU-voorzitterschap van ons land. Het is natuurlijk heel erg logisch dat Nederland inzet op meer Europese samenwerking. Vorige eeuw was ons land immers eerst neutraal, en daarna initiatiefnemer van de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen Staal, de voorloper van de EU. Samenwerking past dus in onze traditie. En is ook in ons belang als handelsland.
Maar samenwerking op militair gebied is voor Nederland ook keihard nodig. Nadat wijzelf alles op Defensiegebied zo’n beetje wegbezuinigd hebben de afgelopen 25 jaar, moeten we wel samenwerken met andere landen. De terugkeer van de Leopard-tank, die we leasen van Duitsland, is daar een voorbeeld van. Maar ook de EU Battlegroup, de volledige integratie van 11 Luchtmobiele Brigade in de Duitse Division Schnelle Kräfte, de UK-Netherlands Amphibious Force, het European Air Transport Command en de Benelux-landen die hun luchtruim gezamenlijk verdedigen zijn sprekende voorbeelden van samenwerking.
Plaatsvervangend Commandant der Strijdkrachten, vice-admiraal Rob Bauer vindt dan ook ‘Dat we er op vooruit zijn gegaan’. Het betreft immers samenwerking tussen landen die elkaar in het recente verleden nog als tegenstanders troffen op de Europese slagvelden. ‘Maar’, zegt Bauer terecht: ‘Je kunt je afvragen of dat genoeg is. We maken een instabiele periode mee met Rusland in het oosten, ISIS in het zuiden, grote migratiestromen, cyberaanvallen, hybride oorlogvoering, extremisme buiten de EU en radicalisering in de EU. En de VS die zich steeds meer richten op Azië’.
Europa komt er dus alleen voor te staan. Terwijl migratiestromen, economische instabiliteit, radicalisering en politieke tegenstellingen ook nog zorgen voor instabiliteit binnen Europa. Het wordt steeds belangrijker dat we kunnen verdedigen wat ons lief is, zoals minister Hennis zegt. Maar om te verdedigen wat ons lief is moeten we wel de middelen hebben om te verdedigen wat ons lief is. Ook wanneer de Europese samenwerking op korte termijn minder effectief is dan we hopen.
De bezuinigingen op Defensie nopen de Krijgsmacht om meer met bondgenoten te doen. Ook omdat de Nederlandse politiek weigert de buidel te trekken om nog meer te investeren in onze Defensie, waar landen (en NAVO-partners) als Polen en de Baltische Staten dat wel doen. Bauer zegt in Europees verband terecht: ‘Als dit niet het moment is om een grote stap voorwaarts te zetten, wanneer dan wel? We hebben een duidelijke richtlijn nodig om met bedreigingen om te gaan. We moeten gezamenlijk besluiten welke ambities passen bij de nieuwe veiligheidssituatie in de wereld, welke rol we daarbij willen spelen en welke middelen daar dan voor nodig zijn.’
Maar datzelfde geldt op nationaal niveau. Wat nou als Europese samenwerking te lang duurt, omdat er met veel meer lidstaten afgestemd moet worden, wat tot ellenlange besluitvorming leidt. Wat doet Nederland dan? Het gaat niet alleen om ambities in Europees verband, het gaat om ambities vanuit nationaal belang. De politiek heeft een eerste voorzichtige stap gezet om die ambities vorm te geven met extra geld voor Defensie. Extra geld ten opzichte van de voorgenomen bezuinigingen. Maar de effecten van dat geld zijn niet perse op korte termijn zichtbaar, zegt ook Hennis: “De effecten zijn dus, en helaas, niet direct voelbaar. Let wel, op termijn plukken we wel degelijk de vruchten van dat extra geld.” Maar Defensie is er nog niet benadrukte de minister: “Het is nu aan ons allen om te laten zien dat we die extra gelden ook op de juiste manier besteden.”
Aan de militairen ligt het natuurlijk niet, beaamt ook de minister op Defensie.nl: ‘De handen uit de mouwen, gericht op oplossingen en kansen, nooit te beroerd om extra meters te maken. Dat is de instelling van de Nederlandse militairen. En ik kan u zeggen: dit motiveert enorm. Die inzet geeft ook mij een eindeloze hoeveelheid energie! Laat ik het nog maar ‘ns gezegd hebben: militair of burger…u doet fantastisch werk. Met maar één doel: beschermen wat ons dierbaar is.’
Nu wordt het tijd dat de rest van de politiek ook ziet dat beschermen van wat ons dierbaar is alleen mogelijk is met afdoende geld en middelen voor die militairen om hun werk te doen. Een al dan niet stapsgewijze verhoging van het Defensiebudget naar 2% van het BNP is wel het minste wat daarvoor nodig is.
Door: Eduard van Brakel
Helaas, deze regering zal niet overgaan tot een significante en de zo dringende vereiste verhoging van het defensie budget. Onze laughing jolly good fellow MP Mark Rutte, is te druk bezig met het voorzitterschap van de EU, ter meerdere glorie van hem zelf. Belgie heeft inmiddels besloten de komende jaren € 9,2 Miljard te investeren in haar krijgsmacht, waaronder de bouw van 2 nieuwe fregatten, 6 Mine Hunter vessels, 34 F35; Zwitserland verhoogt zijn defensie budget aanzienlijk, waaronder de vervanging van haar
F 15 Hornets, en het paraat stellen van 100.000 manschappen en vrouwen van haar krijgsmacht. Dit om haar grenzen te beschermen, omdat men verwacht dat de EU dit jaar uiteen zal vallen vanwege toenemende maatschappelijke spanningen in de EU landen, de toestroom van vluchtelingen, de toenemende dreigingen van terroristische aanslagen van ISIS en de toenemende dreigingen vanuit Rusland, die zoals bekend is gemaakt, op 31 december jl. een nieuwe militaire doctrine heeft vastgesteld waarin de NATO/EU en Amerika als vijand nummer 1 worden aangemerkt. Dit werd breed uitgemeten op CNN en in de buitenlandse pers, in Nederland is daar geen enkel woord aan besteed.
Want Nederland moet vooral blijven slapen en gelukkig zijn.
De huidige Nederlandse regering reageert slechts met een vermindering van € 220 Miljoen in 2016 op de doorgaande bezuinigingen van de krijgsmacht. Mark Rutte en Jeroen Dijsselbloem willen niet horen, weten en zien, draaien hun rug om voor de realiteit en blijven voort leven onder een veilige Hollandse kaasstolp. Het wachten is op een nieuwe regering die eindelijk haar verantwoordelijkheid neemt en daar naar gaat handelen. Als Putin en ISIS ons daar nog de tijd voor geven.