Het -verhaal gaat dat een van de veiligheidsdiensten van ons land op een kazerne in Den Haag een afgesloten verdieping had. En dat die verdieping was afgesloten met een stalen hek. Een collega van Defensie had op die deur een briefje gehangen: verboden te voederen. De commandant van de veiligheidsdienst schijnt toen tot aan de bodem hebben laten onderzoeken, wie er verantwoordelijk was voor dat briefje. Wat dat kon natuurlijk niet, op die manier onze spionnen belachelijk maken. Gelukkig krijgen de veiligheidsdiensten nu een eigen gebouw. De MIVD en AIVD gaan samen. Misschien komt er wel een hekwerk omheen. Voor de liefhebbers: als je de diensten bezig wilt houden: plak een briefje op het hek.
Waarschijnlijk hebben de veiligheidsdiensten nu geen tijd om de dader van het briefje-plakken te achterhalen, want ze zijn druk. Druk met het screenen van vluchtelingen. Druk met het inschatten van andere veiligheidsrisico’s. Druk met de Russen. Druk met IS. En misschien ook wel druk met de commissie Stiekum.
Een politicus, nee een fractievoorzitter zelfs, heeft gelekt. En dat moet toch wel pijn doen bij de MIVD en AIVD. In de grootste vertrouwelijkheid informeren ze politici over de risico’s die ons land loopt. Over veiligheidsissues. Over zaken die van landsbelang kunnen zijn. Tenminste, daar ga ik maar van uit. Want ik ben nooit bij het overleg van de commissie Stiekum geweest.
Vertrouwen is een groot goed. Zeker in de Defensiewereld. Vertrouwen hebben in je maatjes is misschien het allerbelangrijkste wat je hebt als militair. Want dat vertrouwen gaat over zaken als leven en dood. Je vertrouwt er op dat jouw collega’s jouw leven zullen beschermen, en je zelfs in de dood niet achterlaten. Never leave a man behind. Zelfs niet als dat jouw eigen leven in gevaar brengt. Majoor Gijs Tuinman kreeg mede daardoor zelfs de Militaire Willemsorde opgespeld.
Vertrouwen geven en verantwoordelijkheid nemen, horen bij de hoogste normen en waarden van de militairen. Onbetrouwbaarheid (‘Betrokkene heeft de verkeerde bloedgroep’) is zelfs een reden tot ontheffing van militaire opleidingen. Het is schandelijk dat de politici met dat vertrouwen – waarschijnlijk, want het onderzoek loopt nog – zeer lichtzinnig mee zijn omgesprongen. Zeker omdat vertrouwen de basis is van elke samenwerking. Zeker omdat vertrouwen zo´n ontzettend belangrijke waarde is bij Defensie. Misschien staat dat schaden van vertrouwen wel symbool voor de kloof tussen politiek en Krijgsmacht.
Het is inderdaad een triest gebeuren mbt het “lekken”. Wat ik met trouwens afvraag welk screenings-niveau de politici moeten ondergaan. Als het een simpel VOG is, met geheimhoudingsplicht (3x tekenen) maar niet zoals de gemiddelde militair op “B” niveau (DepartementVertrouwlijk) of A (StrengGeheim en hoger) is het als wat gesteld wordt een aardige kwestie.
Zijdelings moest ik even denken aan Plasterk, die “door het stof” moest (kuchkuch) mbt het aanleveren van info. In Nederland zijn er helaas geen democratische waakhonden meer die doorvragen!