Generaal Middendorp doet van zich spreken. Hij vindt dat er structureel meer aandacht moet zijn voor Defensie. Niet alleen nu, nu er allerlei oorlogen en gewapende conflicten plaatsvinden in de wereld, maar ook als die dringende behoefte aan een sterkere Krijgsmacht er niet is. Middendorp heeft volkomen gelijk. Defensie is jarenlang de speelbal geweest van de politiek. Bezuinigen? Dan gaat er wat af bij Defensie was jarenlang de teneur. Elkaar opvolgende ministers van Defensie hebben weinig ruggengraat getoond, of waren verblind door hun te positieve wereldvisie. Idealen zijn supergoed, en voor idealen moet je vooral willen strijden.
Maar dat kan alleen als het bereiken van dat ideaal is gekoppeld aan een realistische aanpak. Natuurlijk kunnen wij hier vinden dat iedereen lief en aardig voor elkaar moet zijn, dat iedereen evenveel rechten heeft, dat de welvaart gelijk moet worden, en dat elkaars land binnen vallen, of iemand een kopje kleiner maken vanwege een geloofsovertuiging niet de manier is waarop je met elkaar om zou moeten gaan.
Maar ja, gezien de toestand in de wereld denken veel andere landen, en politieke en religieuze leiders er heel anders over. En wat nou als die mensen hier in de buurt komen? Of een bevriend (NAVO-)land binnenvallen. Dan zijn we juist, gezien de verheven moraal van onze bezuinigende politici, verplicht daar wat aan te doen. Door bijvoorbeeld militair in te grijpen, of militair ingrijpen te ondersteunen. En dat kunnen we niet.
De moralistische woorden en visies van politici worden niet langer ondersteund door een krachtig politiek middel dat die woorden kan waarmaken. Waarmee die idealen afgedwongen kunnen worden, waarmee de voorwaarden op het gebeid van veiligheid geschapen kunnen worden om die idealen ook daadwerkelijk te bewerkstelligen.
Nu is het hommeles in de wereld, en komen politici er tot hun schrik achter dat hun idealen misschien wel niet zo veel waard zijn als er geen middelen zijn om ze mee verdedigen. En dat heeft Generaal Middendorp goed gezien. Toch kan hij zijn voorgangers ook wel wat verwijten. Een goed militair werkt volgens het adagium ‘de politiek bepaalt, wij voeren uit’. Niets mis mee, want aan militaire coupes hebben we een broertje dood. Desondanks hadden de verschillende topmilitairen best wel eens vaker met hun vuist op tafel mogen slaan. Leiderschap is de ruggengraat van Defensie. En dat leiderschap hadden onze topmilitairen in de budgetbesprekingen met de politiek wel eens wat vaker in het openbaar mogen tonen. Dan was de afbraak van de Krijgsmacht in ieder geval minder groot geweest.
Helemaal eens. Ook de militaire top had leiderschap en ruggengraat kunnen tonen, zij is deels ook zelf verantwoordelijk voor de continue afbraak van onze krijgsmacht, nu staan wij met lege handen. No Soft Power without Hard Power