De wereld is zich aan het herbewapenen en ons grootste Marineschip is stuk. De wereld investeert meer in tanks en wij verkochten er 900 en leasen er een paar van Duitsland. De wereld investeert in de luchtmacht en wij houden ternauwernood een paar F16’s in de lucht. De wereld bewapent zich en de helft van onze voertuigen is niet inzetbaar. De wereld herbewapent zich en ons geld voor reservisten is op. De wereld herbewapent zich en onze minister moet knokken om er een beetje geld bij te krijgen.
Allemaal trekken ze aan de bel. Deskundigen, bezorgde burgers en generaals. Het kan zo niet langer. Onze Krijgsmacht is is aan het einde van het Latijn. Met kunst- en vliegwerk worden eenheden gereed gesteld voor missies, maar fatsoenlijk trainen, fatsoenlijk oefenen, en fatsoenlijk kunnen werven is er niet bij. Militairen die pinda, pinda roepen bij gebrek aan munitie. Voertuigen die niet kunnen rijden. Oefeningen die maar vanaf de kaart en pro memorie worden gedaan.
Meer op missie, met minder eenheden en minder voorraden. Doorgaan waar anderen allang gestopt waren. De loyaliteit en inventiviteit van de militairen kent geen grenzen. En bij elke onmogelijke missie die de militairen met kundigheid uitvoeren geven ze onbedoeld een verkeerd signaal aan onze onwetende politici: Hat kan eigenlijk niet, maar we doen het toch. Politici vertalen dat met: Er kan nog wel een beetje af bij Defensie, want die militairen fiksen het toch wel.
En die mentaliteit van onze mannen en vrouwen in uniform zorgt ervoor dat de inzet van de Krijgsmacht gewaardeerd wordt. Maar de mentaliteit van politici zorgt ervoor dat we internationaal een flater beginnen te slaan. Waar de landen in de ring van instabiliteit rond Europa meer en meer uitgeven aan hun Krijgsmachten, daar geven wij minder uit dan het NAVO-gemiddelde. Als een van de rijkste landen ter wereld, lukt het ons niet om een fatsoenlijke Krijgsmacht draaiende te houden.
En dat komt niet door de militairen, dat komt door politici die keer op keer een beslissing hebben genomen ten nadelen van onze belangrijkste verzekering voor onze veiligheid. Als politici maar een beetje de mentaliteit van de gemiddelde militair hadden, dan zag het er voor de Krijgsmacht een stuk beter uit.
Het wordt tijd voor een deltaplan voor Defensie en haar loyale personeel..
De ‘can do’ mentaliteit is onze kracht in oorlogstijd en onze achilleshiel in vredestijd
Mooi verhaal, lekker kort! Ga gewoon lekker staken! Ja ik weet het een militair mag niet staken…. Maar wat willen ze doen..? De hele krijgsmacht achter tralies zetten zodra jullie gaan staken? Moet je eens kijken hoe snel ze het in huidige tijd (met de kans op terrorisme) voor mekaar kunnen krijgen….
Geen mooi verhaal maar de realiteit.
Wanneer generaals al beginnen aan te geven dat het echt niet meer kan is er echt wat aan de hand.
Zelf ben ik werkzaam bij dit mooie bedrijf en heb in de laatste 30 jaar veel zien veranderen.
Ja ook mijn Werk krijg ik af alleen niet in de 40 uur per week die er voor staan, maar meer 50 Uur.
Ook ik maak mij zorgen want ook mijn thuis don’t vind er wat van dat ik zoveel uur doorbreng bij een baas (lees regering) die niet goed voor zijn personeel is
Wat een verhaal en dat is niet de 1e keer.
Toch wel een kanttekening mijnerzijds. Binnen de Defensie moet de hogere niveaus ook maar eens beter gaan samenwerken. Er kunnen niet alleen miljoenen worden bezuinigd maar ook efficiënter worden samengewerkt. Door een enorme hokjesgeest van onze leiders op DO niveau gaat er enorm veel kracht verloren. Het wordt tijd dat de top gaat denken dat we allemaal hetzelfde doel dienen en dan er ook naar gaan handelen. Leg dus de zaken daar neer waar ze horen.
Dit gezegd hebbende wordt het inderdaad ook tijd dat politiek Den Haag beter zijn best doet.