Beste admiraal Bauer,
‘De belofte die Nederland in 2014 aan haar bondgenoten deed..… en sindsdien 4 keer vanuit het hoogste politieke niveau is herhaald… wordt niet nagekomen.’ U sprak die woorden uit tijdens het Defensiedebat van Elsevier en het NIDV (De volledige toespraak is hier terug te lezen), en niet eerder heeft u die boodschap (De gebroken belofte van 2% van het BBP voor Defensie in 2024) zo duidelijk uitgesproken. U sprak daarbij ook de hoop uit dat er een ruime politieke meerderheid is die de volgende kabinetsperiode wil gaan inzetten op budgetgroei voor Defensie naar het Europees gemiddelde.
En veel partijen lijken daar inderdaad voor te zijn. Paul van Campen en Pieter Haitsma Mulier maakten daar een mooie analyse over. Maar zelfs die groei is niet genoeg om de Defensievisie 2035 te betalen, zoals u zelf ook aangaf. Daarvoor is 13 tot 17 miljard extra nodig, per jaar. En dat is natuurlijk ook gelijk de meest gehoorde kritiek op die visie: Er is geen budget voor, en er is geen zicht op het krijgen van het budget dat ervoor nodig is. En een visie zonder plan en budget is een droom.
Dromen kun je waarmaken
Het goede van dromen, admiraal, is dat je ze waar kunt maken. Dan moet je wel wakker worden, want slapend krijgen we niet heel veel voor elkaar. Nu is wakker worden een beetje een beladen term sinds complotdenkers die geadopteerd hebben, maar ik hoop dat we wel wakker zijn geworden door de Coronacrisis. Ik hoop dat politici beseffen dat goed voorbereid zijn op scenario’s betekent dat je moet investeren in dingen die geld kosten, omdat je ze niet altijd gebruikt. Maar als je er niet in investeert, kost het je uiteindelijk nog veel meer, omdat het er niet is als je het nodig hebt. Dat klinkt vaag, maar ik doel natuurlijk op dingen als gezondheidszorg, en specifieker: genoeg IC-bedden en het bijbehorende personeel om een pandemie te kunnen opvangen. En ik bedoel natuurlijk veiligheid, onze Krijgsmacht, en dan specifieker de middelen en het bijbehorende personeel dat nodig is om de grondwettelijke taken te kunnen uitvoeren.
Want dat kunnen we niet. En dat kunnen we ook niet als we naar het NAVO-gemiddelde gaan. Politici kiezen er dus bewust voor dat we ons niet aan onze eigen grondwet houden…
Mooie-woorden-marketing
Admiraal, u vraagt terecht om politiek commitment, zoals u zei: ‘zowel op koers, als op het budget’. Dat is inderdaad broodnodig, want er wordt aardig gezwalkt als het gaat om de koers bij Defensie. En met mooie-woorden-marketing werd reorganisatie op reorganisatie verpakt alsof de Krijgsmacht er beter van werd en het personeel echt op zou komen te staan, maar daar prikte iedereen natuurlijk doorheen. Het was vooral de loyaliteit die militairen aan boord of binnen de poort hield, niet het beleid, of de visie. Totdat er opeens 9000 vacatures waren.
Wat me dan wel een klein beetje stoort, admiraal – en nu komt ‘het zure toontje van de heer Van Brakel’, zoals een voorlichter van Defensie schreef op twitter – dat gebrek aan koers en budget was er ook vier jaar geleden toen u aantrad, maar pas nu komt u echt naar buiten met een goed verhaal, vlak voordat u vertrekt naar de NAVO (gefeliciteerd nog met die mooie functie). U zei iets meer dan een jaar geleden tegen mij dat u geen zin had om elke dag chagrijnig te doen over het gebrek aan budget, ook omdat u er niet over ging. Maar toch laat u nu zien dat u daar wel degelijk wat vindt, en dat u zich daarover kunt uitspreken. Of kan dat nu, omdat de minister demissionair is, en u toch al een andere functie heeft?
Maar ik ben wel blij dat het nu gebeurt. Ik ben blij dat u zich uitspreekt. Commandanten horen dat te doen. Die moeten zeggen waar het op staat, ook al is dat niet wat de politiek wil horen. Zolang de opdrachten die gegeven worden vanuit de politiek maar uitgevoerd worden. Want dat is wat u vraagt van de politiek. U zegt het letterlijk: Stel ons in staat om ons belangrijke werk te doen.
En dat is wat de politiek moet doen, en wat ministers voor elkaar horen te krijgen: zorgen dat militairen hun gevaarlijke werk zo veilig mogelijk kunnen goed. Dat ze hun werk goed getraind en goed geoefend kunnen doen. Dat ze hun belangrijke werk met goede spullen en goed materieel kunnen doen. Dat werk moet met genoeg collega’s gedaan kunnen worden. En de militairen moeten goed betaald krijgen voor hun werk, en goede andere arbeidsvoorwaarden hebben.
Zo ingewikkeld is het toch niet?
Zo ingewikkeld zou het niet moeten zijn, admiraal. Maar klaarblijkelijk is het wel ingewikkeld. Want de gebroken belofte van Wales is natuurlijk niet de enige gebroken belofte. Het personeel op 1 is ook zo’n kreet die een wassen neus is gebleken. En daarom admiraal ben ik blij dat u zich nu uitspreekt. En ik hoop dat uw opvolger (leest u mee generaal Eichelsheim?) dat ook gaat doen. Vanaf het begin graag! En de andere commandanten mogen zich ook best roeren met benoemen wat goed gaat, wat beter kan, en wat daarvoor nodig is. Niet dat ze nu gaan zeggen: ‘De CDS heeft al dingen gezegd, dus ik hoef niet meer.’
Want admiraal, u weet ook: je moet die politici natuurlijk wel achter de broek blijven aanzitten. ‘Vertrouwen is goed, controle is beter’, hoorde ik te pas en te onpas op de KMA. Zullen we dat ook gaan toepassen op de beloften van de politici? U heeft ze er in ieder geval luid en duidelijk op aangesproken. En u gezegd wat nodig is: meer geld, veel meer geld, voor de langere termijn, zodat de visie werkelijkheid wordt en geen droom blijft. En Defensie weer de grondwettelijke taken kan vervullen. Ik hoop dat de boodschap is aangekomen. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen.
Met vriendelijke groet,
Beste Eduard, je slaat de spijker weer op zijn kop! We weten echter allebei dat die benodigde miljarden er niet (nooit?) gaan komen. Resultaten uit het verleden geven immers weinig hoop voor de toekomst!? We zijn een rijk land maar anticiperen op echte problemen in de toekomst vinden we lastig, zeker als die problemen ook door anderen aangepakt kunnen worden (zoals de USA). Na de Coronacrisis gaan we ons geld natuurlijk ook liever aan andere belangrijke dingen uitgeven. Maar stel nou dat dat geld er wel komt, wat dan? Want geld is mooi maar mensen zijn nog mooier. Op dit moment heeft de Krijgsmacht 9000 vacatures en met een eventueel groeiend budget gaat de behoefte aan personeel alleen maar toenemen en wat dan? 15.000 of 20.000 vacatures lijkt me onwerkbaar dus daar zal een oplossing voor gevonden moeten worden. Wordt het dan toch tijd om een Krijgsmacht naar Fins of Zwitsers model in te richten? Of gaat Nederland de opkomstplicht weer invoeren? Dit probleem lijkt me zeker zo belangrijk als het stijgen van het budget.
Beter laat dan nooit is ook zo’n bekend Nederlands gezegde. Maar of dat ook gaat gelden voor Defensie?
Toen Coalition For Defense met zijn ‘ private grass root initiative ‘ op 7 juni 2012 met zijn geruchtmakende essay
‘ Come Fly with me’ het establishment en de Grachtengordel wakker schrikte, via publicatie in het NRC Handelsblad, social media enz., was er nauwelijks steun, behoudens van een drietal partijen, ( 2015) die echter na een 3 tal jaren alweer stopten met hun bescheiden sponsoring.
Ondanks vele artikelen in dagbladen en vakliteratuur waaronder het Marineblad en Carrée, seminars, internationale conferenties ,in Den Haag en Brussel, gesprekken met de Minister van Defensie , defensiewoordvoerders van de 2e Kamer.
Ondanks mondeling steun van de Top van de Krijgsmacht, het Corps Diplomatique, gesprekken bij de EU en NATO in Brussel. Het zo rijke bedrijfsleven liet het ondanks vele oproepen volledig afweten. Sterker nog : er waren kringen in het Haagsche circuit die luid en duidelijk zeiden :
‘ Wir müssen ‘ Welter’ met zijn CFD kalt stellen ‘ , ‘ we’ moeten een ‘ cordon sanitaire ‘ om hem stellen.
NB : in het DUITS nota bene!
Het Nederlandse publiek was al helemaal niet geïnteresseerd.
Toen op verkiezingsdag 17 maart 2017 ons White Paper ‘ Je Maintiendrai’ aan de Nederlandse Pers ter publicatie werd aangeboden, weigerde die ‘ Je Maintiendrai’ te publiceren, men wilde zijn vingers er niet aan branden’ ,
omdat het onverhuld de deplorabele staat van de Krijgsmacht met schrikbarende feiten onderbouwd, aan de orde stelde. Met tevens een visie en een budgettering hoe de Krijgsmacht in 2024 weer op ‘ NATO standaard ‘ te brengen. ‘ Je Maintiendrai ‘ werd door MIN DEF en de 2e Kamer in dank aanvaard en verdween daarna in meters diepe stoffige laden van het Ministerie van Defensie.
NB Defensie Platform heeft ‘ Je Maintiendrai ‘ in verschillende hoofdstukken gepubliceerd , zo ook samenwerkende social media.
Pas nu, 9 jaar, later,- 7 juni 2012, – na de voordracht van ‘ Come Fly with me ‘ voor de Algemene Ledenvergadering van het KVMO, durft de CDS zich keihard uit te spreken. Durven politieke partijen Defensie als prioriteit in hun verkiezingsprogramma’s op te nemen. Het is nog maar zeer de vraag wat daarvan overblijft in het nieuwe regeerakkoord.
Een petitie van het Veteranen Instituut hoopt op 77.000 handtekeningen uit de Nederlandse bevolking, een petitie zoals er al vele eerder zijn geweest in de afgelopen 9 jaar. Tot nu toe zonder enig significant effect.
Het tekent het verzaken van de 1e grondwettelijke plicht van politici en de desinteresse van het merendeel van de Nederlandse bevolking, in het behoud, het versterken, moderniseren, van een geloofwaardige, langdurig inzetbare Krijgsmacht – tot in het hoogste geweldspectrum -, die zich kan inzetten voor de welvaart en veiligheid, van het grondgebied van ons Koninkrijk, en niet in de laatste plaats voor de bescherming van de internationale handelsroutes waarvan Nederland’s welvaart als 7e – expert- economie en 4e rijkste land ter wereld, zo afhankelijk van is.
‘ Met handel drijven’ alleen zijn we er niet, zeker niet in de 21e eeuw, waar het machtsevenwicht in geo-politiek opzicht razend snel aan het verschuiven is in het voordeel van het ‘ Middenrijk’ in Azië.
Een dictatoriaal communistisch land dat onze ‘ Way of Life’ steeds meer onder druk zet en zelfs bedreigt met zijn bijna dagelijkse cyber aanvallen.
Het wordt de hoogste tijd dat Nederlandse politici en zijn bevolking volwassen worden en zich als een verantwoordelijke natie niet ‘ beschermt wat ons lief is ‘ – een volslagen loze marketing kreet van het Ministerie van Defensie, – maar daadwerkelijk zich als een loyale, betrouwbare, consequente NATO partner opstelt voor bescherming van’ ons grondgebied, de ‘ West’, en dat van het gehele ( Europese) NATO verdragsgebied, want de grens van Nederland houdt niet op bij Lobith waar de Rijn ons land binnen stroomt..