Premier Rutte ziet het niet zitten: een Europees leger is geen goed idee volgens hem. De NAVO voldoet prima, tenminste zolang de Verenigde Staten hun steun aan de NAVO niet intrekken, zo vindt onze premier. Na zijn eerder slechte verhalen over Defensie, is dit nog wel iets zinnigs wat hij zegt. Want een Europese Krijgsmacht is inderdaad geen goed idee. Zolang alle Europese landen nog geen eenheid zijn, is een gezamenlijke Krijgsmacht een utopie. En gezien de enorme verschillen in Europa zal dat wel een utopie blijven. En dus moet Nederland zorgen dat wij zelf onze eigen soevereiniteit kunnen beschermen met militaire middelen, als dat nodig mocht zijn.
En als dat de boodschap is die Rutte geeft, gekoppeld aan zijn boodschap dat de steun van de VS zo belangrijk is, dan weet Rutte wat hem te doen staat: de uitgaven aan Defensie moeten zo snel mogelijk naar de 2% NAVO-norm gebracht worden. En juist over dat onderwerp hing Rutte eerder slechte verhalen op, door te stellen dat het niet waarschijnlijk was dat Defensie er nog meer geld bij zou krijgen deze kabinetsperiode. En dat zou betekenen dat de belofte van Wales 2014 (We gaan dichter naar de 2% toe) niet gehaald wordt, want bij de voorspelde economische groei gaat ons budget er verhoudingsgewijs nog verder op achteruit.
Dus om aan de belofte van 2014 te voldoen, en om zijn nieuwe woorden echt kracht bij te zetten, zal de premier zijn portemonnee moeten trekken en onze Krijgsmacht van een extra kapitaalinjectie moeten voorzien: structureel zo’n 7 miljard per jaar extra dus, om een beetje in de buurt van die 2% te komen.
Arbeidsvoorwaardenvoorstel Isabelle Diks
Dat geld zou sowieso handig zijn. Ook om bijvoorbeeld een goed arbeidsvoorwaardenvoorstel neer te leggen voor het Defensiepersoneel. Want de onderhandelingen zijn weer opnieuw begonnen. In de Tweede Kamer zei kamerlid Isabelle Diks verstandige dingen voor het Defensiepersoneel. Dat deed ze eerst niet, toen ze pleitte om Defensie onder curatele te stellen, maar haar voorstel om de uitzendtoelage, oefentoelages en betaling in het weekend op normaal niveau te brengen, zijn natuurlijk wel prima voorstellen, die hopelijk ogenblikkelijk door onze Staatssecretaris worden geïmplementeerd, als de Kamer daarvoor het licht op groen zet.
Want de bijzondere positie van de militair lijkt de laatste jaren vooral te bestaan uit het feit dat er ontstellend veel van hen geëist wordt, zonder dat er ook maar iets voor terugkomt. De eerste commandant die in dat opzicht echt in het openbaar achter zijn mannen en vrouwen gaat staan is Rob Kramer van de marine. Hij schreef aan het Marine-personeel: ‘Ik wil dat u allemaal weet dat ik u gehoord heb, dat ik u begrepen heb en dat ik er wat mee doe. Ik beloof u dat ik mij in Den Haag hard voor u en uw standpunten maak. … Ik heb er nog steeds vertrouwen in dat we straks een arbeidsvoorwaardenakkoord hebben, dat recht doet aan uw goede en bijzondere werk.’
Goed werk
Want dat goede en bijzonder werk, dat bleek maar weer tijdens Trident Juncture. Nederland draaide daar volop en naar volle tevredenheid mee met de grootste militaire oefening van de NAVO sinds het einde van de koude oorlog. Ondertussen maakte koning Willem-Alexander indruk door met de mariniers mee te gaan tijdens de Bergtraining in Schotland (helaas nog zonder stroopwafels). En voerden de rode baretten van de Luchtmobiele Brigade een echte luchtmobiele langeafstandsverkenningsoperatie uit in onbekend terrein in Mali. Verder kregen Mariniers die piratenschepen saboteerden het kikvorsman-insigne en wordt er eindelijk een schip vernoemd naar de thuisstad van de Marine. De nieuwe bevoorrader van het CZSK heet straks ‘Den Helder’. Ook kreeg voormalig commandant der Zeestrijdkrachten, Rob Verkerk, een hoge Franse onderscheiding voor het goede werk dat hij en de Marine hebben gedaan in samenwerking met Frankrijk.
Ander goed nieuws voor Nederland en Defensie was nieuws dat een beetje aansloot bij de verstandige woorden van Rutte. Het kabinet maakte namelijk bekend dat het Nederlandse bedrijfsleven maximaal bij Defensie moet worden betrokken. Daarvoor wordt de Nederlandse defensie-industrie versterkt, beschermd en internationaal gepositioneerd. Daarmee creëert ons land een sterke basis die nodig is nu de internationale veiligheidspolitie verslechterd. Of zoals minister Bijleveld zei: “We hebben eindelijk weer perspectief op een grotere en sterkere krijgsmacht. Niet alleen omdat de krijgsmacht dat nodig heeft, maar ook omdat de situatie in de wereld dat van ons vraagt. De veiligheidssituatie is verslechterd en Nederland en Europa moeten op eigen benen kunnen staan. We moeten onszelf kunnen beschermen. Daarvoor is een sterke basis nodig van kennis, technologie en capaciteiten.”
Basis verder versterken: geld erbij
En om die basis verder te versterken is het nodig dat de basis echt versterkt wordt. Te beginnen bij goede arbeidsvoorwaarden voor de militair. Want de werving van militairen mag dan buitengewoon goed verlopen, de uitstroom verloopt ook boven verwachting. In negatieve zin helaas, want de uitstroom is erg hoog, waardoor er op dit moment en effectief tekort is van meer dan 4000 militaire functies. Met de toekomstige 3200 nieuwe functies die door de groei van de Krijgsmacht ontstaan erbij, zijn er volgens de officiële cijfers dus meer dan 7000 vacatures. De vakbonden houden zelfs rekening met 10.000 vacatures aan het eind van het jaar.
Wil de basis dus echt versterkt worden, dan moet de positie van de militair dus echt versterkt worden. Met goede arbeidsvoorwaarden, en met het uitvoeren van de ideeën van mevrouw Diks. En de basis van Defensie moet versterkt worden door zo snel mogelijk te groeien naar 2 procent financiering. Zoals afgesproken. Want een man een man, een woord een woord. Toch meneer Rutte?
Door: Eduard van Brakel
Foto’s bij artikel: Defensie.nl
Een euroeees leger gaat niet lukken, afgezien van de bergen administratie die het oplevert, levert het hetzelfde gedoe op als met de NAVO. Namelijk een evenwichtige bijdrage. Of ieder land levert dezelfde bijdrage op hetbgebeid van de Landmacht, Luchtmacht en Marine wat hoogstwaarachijnlijk niet lan daar niet alle landen binnen Europa over dezelfde capaciteit beschikken. Of een soortgelijke verdeling naar draagkracht, sterkste schouders dragen het meest bij, waarbij een of twee landen de kar trekken en de grootste stem hebben en een aantal landen erbij ‘hangt’ en een aantal landen sjoemelt met hun draagkracht net als nu.
Een man, een woord een woord is wel heel erg ver bij de politieke leugenaar Rutte te zoeken.Voor de bühne zal hij zich distantieren, maar in het EP bij een stemming als een knipmes voor Merkel/Macron buigen.