Wat een gedoe weer met dat leger. Komt er eindelijk meer geld, is het weer niet goed. Dan gaan de vakbonden een beetje lopen demonstreren. Niet allemaal, maar toch was er een manifestatie op het Plein. Want het personeel verdient nou eindelijk eens een beetje aandacht, vinden de demonstrerende bonden. Op zich hebben ze wel een puntje, maar dan een heel klein puntje. Want minister, uw kreeg ook nog een soort motie van wantrouwen aan uw broek. Ongeveer 60 procent van het personeel heeft geen vertrouwen in de Defensietop. En, ondanks dat u geen uniform aan hebt, staat u wel aan het hoofd van die top. De vraag is in hoeverre het u aan te rekenen valt dat er al bijna 25 jaar geen cent bij is gekomen bij Defensie, maar dat er wel zonder visie en met de botte bijl is bezuinigd. U bent wel de eerste minister die – wellicht geholpen door de omstandigheden in de wereld – er geld bij heeft gekregen. Dat valt te prijzen.
Beste minister, ik ben eerder wel eens een beetje kritisch op u geweest. Ik schreef dat ik het zo mooi vond hoe u liep te stralen als u met de hoge pieten in uniform mee mocht paraderen. En dat ik liever zou zien dat die hoge generaals niet zouden paraderen, maar dat ze door de bagger aan het kruipen waren, en noodrantsoenen zaten te eten in hun schuttersputje. Zodat ik wist dat er getraind zou worden.
Dat, minister, vind ik nog steeds. Natuurlijk gun ik al die militairen een loonsverhoging, of iets met een Pensioengat. Maar die militairen, waarvan sommigen bijna smeekten om ingezet te mogen worden in Oekraïne om de MH17 te bergen en veilig te stellen, ik gun hen nog meer veiligheid. En ik gun hen kennis en kunde en goed materieel, en genoeg reserveonderdelen boven meer geld. Het budget is nog steeds krap, reserves kunnen nog steeds moeilijk worden aangevuld, maar de politiek roept wel het hardst om meedoen in allerlei moeilijke missies. Om meedoen met snelle NAVO-interventiemachten. In meedoen met bommen gooien op Syrië. In meedoen aan anti-piraterijmissies. Meedoen in Mali. En dan ook nog opnieuw naar Afghanistan, terwijl F16’s ook nog boven de Baltische Staten rondvliegen.
Weet u minister, ik vind het allemaal prachtig dat onze stoere mannen en vrouwen daarnaartoe gaan. Goed voor onze internationale belangen. Ik wil alleen heel graag dat ze daar heel goed getraind naartoe gaan, met spullen die het liefst tegen een stootje kunnen. Met materieel dat wel vervangen kan worden als het stukgaat.
Daarom minister, vind ik dat die demonstrerende bonden nu even niet moeten zeiken. Ja, het personeel is goud waard. Het zijn kanjers stuk voor stuk. En juist omdat het kanjers zijn moeten we zorgen dat ze goed getraind hun werk kunnen doen met topmaterieel. En als u zo doorgaat dan krijgt u het vast voor elkaar dat er volgend jaar weer wat meer geld komt. En dan heeft u meer bereikt dan al uw mannelijke stoere voorgangers bij elkaar. De generaals die al die jaren bij elke bezuiniging ja en amen hebben geknikt tegen de minister – onder het motto: de politiek bepaalt, en wij voeren uit – mogen zich wel even achter hun krabben of ze wel genoeg leiderschap hebben getoond in die jaren.
En u minister, u gaat in oktober praten met de bonden over de Defensie-cao. De meeste salarissen en arbeidsvoorwaarden van militairen zijn best redelijk, de meeste militairen komen niet om van de honger. Tenzij er geen geld beschikbaar komt voor extra training omdat het in salaris gaat zitten, dan wordt elke oefening er 1 van voedseldeprivatie en dat zou pas echt slecht zijn. Dus minister, laat die bonden maar even piepen en zeuren. Nu is het tijd om echt te investeren. En ook dan gaan kosten voor de baten. Waqnt ik heb liever dat onze mannen en vrouwen een pensioen met een gat hebben, dan dat ze door gebrekkige training en uitrsuting hun pensioen helemaal niet halen.
Ik wens u veel succes.
Eduard van Brakel