Ga naar de inhoud

Defensie Platform

Nieuws, opinie en achtergronden over de krijgsmacht

Menu
  • Home
  • Nieuws
  • Opinie
  • Brieven aan minister
  • Over
Menu

Belofte maakt schuld: Voor onze medestrijders, voor onze militairen, voor onze krijgsmacht, voor onze veiligheid

Geplaatst op 13 augustus 2021

We gaan naar de 2% BNP beloofden de toenmalig minister van Defensie Hennis en premier Rutte na de NAVO-top in 2014. In 2024 moest dat behaald zijn. Het is bijna 2022 en er is bij lange na geen zicht op 2%. Zelfs geen zicht op het bereiken van het NAVO-gemiddelde, terwijl die term soms al voorzichtig wordt afgeschaald naar ‘Europees NAVO-gemiddelde’, omdat dat nog minder is. Maar daar is ook geen zicht op. Gebroken beloften, die ten koste gaan van onze veiligheid, en onze internationale reputatie.

Er zou een modern functiehuis komen, een nieuw loongebouw dat recht doet aan deze tijd, en een modernisering is van het systeem dat al meer dan 100 jaar oud is. Dat is er nog niet. De arbeidsvoorwaarden stammen uit de oertijd. Een andere gebroken belofte. Er zou een betekenisvolle tweede stap volgen na de eerste stap in verbetering van arbeidsvoorwaarden. Oftewel: er zou een nog betere nieuwe cao komen. Maar die is er nog niet. Vooralsnog is de belofte niet waargemaakt, hoewel de onderhandelingen weer zijn opgestart.

Dit zijn zomaar drie cruciale beloften en uitspraken geweest gedaan door de politieke leiding, maar die niet de gewenste opvolging hebben gekregen. Uitspraken die hoop brachten, werden gevolgd door daden die die hoop de grond in trapten. Hoop is geen militaire strategie, en gelukkig is omgaan met teleurstellingen en beproefd onderdeel van militaire opleidingen, anders waren er misschien nog veel meer dan 9000 vacatures geweest.

RFA Tidespring voorziet Zr.Ms Evertsen en HMS Queen Elizabeth (r) gelijktijdig van brandstof terwijl F-35’s van het vliegkampschip opstijgen.

Wel klappen, maar niet betalen

Maar dingen beloven en vervolgens niet nakomen is wel iets dat heel erg eigen is voor de politiek. Zeker als het cruciale beroepen aangaat. Wel klappen voor de zorg, maar niet betalen als het puntje bij paaltje komt. Wel zeggen dat er stappen richting de 2% gemaakt moeten worden, maar die stappen niet opvolgen als dat moment er is bij het vaststellen van de begroting, zelfs niet toen er een visie lag om die stappen te kunnen onderbouwen.

Veel woorden, weinig daden. En dan vraag je je af: hoe zou het gaan met de Afghanen die voor ons gewerkt hebben en nu gevaar lopen omdat de Taliban op het punt staat om heel Afghanistan weer onder controle te krijgen. ‘We gaan er alles aan doen om hen terug te halen’. Ik hoop dat er op de achtergrond, in het geheim van alles op poten wordt gezet om dat waar te maken, want het kan niet zo zijn dat er mensen die ons gediend hebben levensgevaar lopen, of straks sterven omdat de politiek doet wat het vaak doet als het om Defensie gaat: veel beloven, en weinig waarmaken.

Want op een goed moment moet dat toch klaar zijn, dat beloven, maar niet leveren. Zeker bij een organisatie die zelf wel levert. Waarbij de mannen en vrouwen zich wel inzetten, meer doen dan van ze wordt gevraagd om een Krijgsmacht die op zijn laatst benen loopt draaiende te houden. Een krijgsmacht die in een steeds onzeker wordende geopolitiek situatie waarschijnlijk steeds meer ingezet moet gaan worden in de nabije toekomst.

Sint-Maarten, princess Juliana airport, 11 september 2017..Steunverlening na passage van orkaan Irma.

Militairen verzaken niet

Maar de militairen verzaken niet. Daar gaan ze weer: met of zonder nieuw gevechtspak. Maar ze gaan: naar Albanië om branden te blussen, naar de Baltische staten om de Russen af te schrikken, naar Limburg om te helpen bij hoogwater. Daar gaan ze: om koopvaardijschepen te bewaken tegen piraten, om het vliegveld in Erbil te bewaken, om buitenlandse infanterie te trainen, en om in internationaal vlootverband op te treden. Ze gaan om bommen te ruimen, mijnen te vegen, en explosieven onschadelijk te maken, maar ook om ziekenhuizen te ondersteunen bij de strijd tegen Corona.

Militairen beloven het te doen, en ze doen het.

Het wordt tijd dat de politiek verantwoordelijken voor Defensie dat ook gaan doen. Voor onze Afghaanse medestrijders. Voor personeel dat goede arbeidsvoorwaarden verdient. Voor een krijgsmacht die goed is uitgerust en slagkracht kan leveren. Voor een Krijgsmacht die goed bemenst is. Voor een Krijgsmacht die aan de grondwettelijke taken kan voldoen. Kortom, voor onze veiligheid. Om te beschermen wat ons dierbaar is. Niet pas in 2035. Maar ook nu.

Door: Eduard van Brakel

Foto’s: ministerie van Defensie


Waardeer dit artikel!

Het Defensie Platform is gratis te bezoeken en dat blijft ook zo. Maar als je een kleine waardering over hebt voor dit artikel, dan zou dat geweldig zijn! Want in elk artikel zit (vrije) tijd, moeite en kunde. Allemaal voor een sterke Krijgsmacht! Dank voor je bijdrage!

Bedrag





1 gedachte over “Belofte maakt schuld: Voor onze medestrijders, voor onze militairen, voor onze krijgsmacht, voor onze veiligheid”

  1. Joop Koning schreef:
    24 december 2021 om 14:40

    Een ding is zeker, Wat er ook gebeurt, gepensioneerden vallen uit de boot.

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Tags

arbeidsvoorwaarden begroting beleid bezuinigingen brief aan minister budget cao coalition for defense defensie defensiebegroting defensiepersoneel Eduard van Brakel europa f16 featured geld geopolitiek Hennis interview investeringen Korps Mariniers krijgsmacht landmacht leiderschap luchtmacht marine mariniers materieel militair militairen minister missie navo NAVO-norm nieuws opinie personeel personeelsbeleid politiek Rusland Tweede Kamerverkiezingen 2021 veiligheid verkiezingen veteranen visie
©J Defensie Platform | Ontwerp: Krant WordPress thema