Ik baal van de decennialange bezuinigingen op Defensie. De Krijgsmacht moet de noodzakelijke gevechtskracht op de mat kunnen brengen. Dat zegt Barry Jacobs, oud-militair en kandidaat-kamerlid voor de VVD. Volgens Jacobs moeten we in veiligheid investeren en blijven optimaliseren om in te kunnen spelen op de dreigingen van nu.
- Op welke manier heeft uw militaire achtergrond bijgedragen aan uw keus om politiek actief te worden?
Wanneer je net terug bent van een uitzending, dan valt pas op hoe goed we het eigenlijk hebben in Nederland. Veel mensen realiseren zich dit niet. Ik weet nog dat ik – na een half jaar in Irak geweest te zijn – me enorm verbaasde over het enorme aanbod aan etenswaren in de supermarkt, maar ook ontzettend stoorde aan het geklaag in de rij bij de kassa. Vrijheid is niet vanzelfsprekend en als je in Nederland wat te klagen hebt, dan kun je beter je mouwen opstropen en er wat aan doen. Ik ben sinds 2010 gemeenteraadslid en zet me vooral in voor het ‘Sociaal Domein.’ Het draait daarbij vooral om zorg, jongeren, participatie en om bijvoorbeeld mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt vanwege een beperking. Het geeft veel voldoening om op deze manier een steentje bij te dragen aan een betere samenleving.
- Waarom heeft u juist voor deze partij gekozen om politiek actief te worden?
Ik ben liberaal in hart en nieren en heb mijn hele leven al VVD gestemd. Samen leven begint voor mij bij het nemen van eigen verantwoordelijkheid. Je bent verantwoordelijk voor je eigen daden. Er bestaat voor mij een groot verschil tussen niet willen en niet kunnen. Mensen die niet willen hebben een schop onder hun kont nodig en mensen die niet kunnen moeten ondersteund en geholpen worden. Ik vind het belangrijk dat iedereen gelijke ontwikkelings- en ontplooiingskansen heeft, het is vervolgens aan het individu om daar wat van te maken.
- Wat zou de politiek, of politici, kunnen leren van de Krijgsmacht?
Bij de Krijgsmacht werken mensen die loyaal zijn aan elkaar en niet weglopen voor problemen. We hebben de afgelopen jaren te maken gehad met een financiële crisis, waar niemand op zat te wachten en ook niemand om gevraagd heeft. In mijn omgeving zie ik dat dit veel mensen geraakt heeft, mensen zijn hun baan kwijtgeraakt en werden geconfronteerd met forse bezuinigingen bij de overheid. Je zou verwachten dat in dit soort moeilijke tijden politici schouder aan schouder staan, maar het tegendeel is waar. Neem nou Geert Wilders, hij durfde de verantwoordelijkheid niet aan en is puur vanwege electoraal eigen belang weggelopen. Elkaar in de steek laten en dan ook nog eens achteraf roepen dat het allemaal anders had gemoeten, vind ik niet normaal en staat haaks op wat je bij Defensie leert.
- Als u na de verkiezingen in de Tweede Kamer zit, wat zou u dan als eerste willen veranderen of aanpakken?
Wat betreft Defensie gaat het mij in essentie om één heel belangrijk punt: In staat zijn om de noodzakelijke gevechtskracht op de mat te brengen. Maar verwacht hier geen eenzijdig verhaal van me dat er alleen maar meer geïnvesteerd moet worden om de huidige tekorten op materieel gebied aan te vullen. Tuurlijk moet er geld bij, daar zijn nagenoeg alle partijen het volgens mij wel over eens, maar het gaat er ook om hoe effectief je geld besteed. Ik werk sinds vijf jaar in het bedrijfsleven en een van de dingen die ik daar geleerd heb is dat je slim moet investeren. Niet elke eenheid hoeft zich wat mij betreft in hetzelfde te specialiseren, dat is veel te duur en levert niets extra’s op. Daarnaast heb ik nog steeds het idee dat wanneer er nu geld bij komt, de Krijgsmachtdelen elkaar eerder er om zullen beconcurreren dan proberen samen te werken.
- Welke positie neemt u als (kandidaat)- Kamerlid in ten opzichte van de Krijgsmacht?
Als oud Landmacht officier en veteraan baal ik natuurlijk ook enorm van de decennialange bezuinigingen. Als kandidaat-Kamerlid voor de VVD heb ik bovendien het gevoel dat ik me naar oud collega’s moet verdedigen. Terecht en daar loop ik zeker niet voor weg. Wat betreft het ‘grote plaatje’ vind ik dat het door de financiële crisis meer dan noodzakelijk was om veranderingen door te voeren en de begroting van de overheid op orde te maken. Al was het maar om ook voor toekomstige generaties zorg betaalbaar te houden. Die jaren hebben er voor onze Krijgsmacht flink ingehakt en dat is met het kleine miljard dat er daarna weer bijkwam nog niet goedgemaakt. Daar komt bij dat dreigingen, waar je tot voor kort alleen in het uitzendgebied mee te maken kreeg, tegenwoordig tot aan de eigen voordeur lijken te komen. Dit vraagt om actie vanuit Den Haag. We moeten in veiligheid investeren en blijven optimaliseren om in te kunnen spelen op de dreigingen van nu.
Verder hoop ik op persoonlijk vlak een brug te kunnen slaan tussen mijn oud collega’s en de politiek. Na 14 jaar bij ‘de baas’ gewerkt te hebben, beschik ik over een groot netwerk en mensen die mij kennen weten dat je me altijd kunt bellen. Het is normaal dat je als Kamerlid weet wat er in de organisatie speelt, want alleen dan kun je er wat van vinden.
- Hoe beschrijft u de huidige staat van de Nederlandse Krijgsmacht? En wat zou daar volgens u aan moeten veranderen?
Militairen moeten hun werk kunnen doen. Als je van mensen het ultieme durft te vragen, ben je verplicht om ervoor te zorgen dat ze over het beste materiaal, uitrusting en trainingsmogelijkheden kunnen beschikken. Dit is niet alleen iets van de laatste jaren, want ik kan me nog goed herinneren dat we in 2003 in Afghanistan ook onze eigen ringaffuiten in elkaar hebben moeten lassen. Sinds die tijd is er structureel wel iets veranderd aan de inzet van de Krijgsmacht. Al zeker 15 jaar nemen we – weer – deel aan missies in het hoogste geweldsspectrum. Dat is een politieke keuze en die kost niet alleen geld, maar betekent ook dat we alert moeten zijn op de zorg voor onze mensen en hun thuisfront. De VVD zit er realistisch in en wil dat de Nederlandse defensie-uitgaven op korte termijn toegroeien naar in ieder geval het Europees NAVO-gemiddelde, om uiteindelijk te komen tot de bondgenootschappelijk overeengekomen NAVO-norm. Ik zie graag dat militairen weer enthousiast worden over een aantrekkelijk en helder loopbaanperspectief en als veteranen tegen problemen aanlopen, verdienen zij de beste zorg.
- Als we op u willen stemmen, welk cirkeltje moeten we dan rood maken in het stemhokje?
Lijst 1, nummer 64.
Door: Eduard van Brakel
Het is te hopen dat er na 15 maart een minister op de post Defensie komt die dichter bij de Krijgsmacht staat dan de huidige minister Hennis Plasschaert.
Zij heeft te veel aan het lijntje van Rutte gelopen, hierdoor zijn er onaanvaardbare bezuinigingen doorgevoerd en heeft de Krijgsmacht ingeteerd op haar gevechtskracht.