Wat vind ik van die 22 Pushup Challenge op Facebook?
Allereerst en bovenal: alle respect voor iedereen die zich 22 dagen achter elkaar 22 keer opdrukt. Chapeau! Uiteindelijk heb je je dan bijna vijfhonderd keer opgedrukt.
Waarom?
Omdat je het niet accepteert dat alleen al in de Verenigde Staten elke dag 22 veteranen zelfmoord plegen. Meestal lijden deze veteranen aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Voor alle duidelijkheid: nogmaals alle respect voor iedereen die aan deze uitdaging meedoet. Een kleine fysieke inspanning voor meer waardering en respect voor veteranen met PTSS. De aandacht die het zou kunnen losweken voor deze storende ziekte is immers bittere noodzaak.
Nog duidelijker: mijn waardering voor mijn wapenbroeders en álle veteranen is huizenhoog tot grenzeloos.
Alleen zie ik totaal geen link tussen het doen van pushups en PTSS. Een middel om een doel te bereiken? Ik ben er niet van overtuigd.
Daarnaast vind ik dat we het met die ‘challenge’, overgewaaid uit de VS, wel erg ver weg zoeken. Ook in Nederland lopen legio veteranen rond met dezelfde of gerelateerde psychische klachten.
Veteranen die elke dag opnieuw, en vooral bij zichzelf en hun naaste omgeving, tegen een berg onbegrip, rusteloosheid en onmacht oplopen, omdat hun gedrag zó is veranderd sinds ze aan een of meer missies met onze krijgsmacht hebben deelgenomen.
Dan kun je dat gedrag toch ook ‘terugveranderen’? Sommigen hoor ik dit denken: immers aan gedrag kun je toch ook bewust richting geven (kijk maar naar de militaire definitie van leidinggeven)?
Helaas, met name voor onze collega’s met PTSS en hun omgeving. Hun ‘andere’ gedrag wordt veroorzaakt door een stoornis, een storing: iets wat kapot is en nooit meer helemaal gemaakt kan worden.
Die niet te repareren storing kan nog wel enigszins worden gedempt of in toom worden gehouden: door in therapie te gaan of elke dag pillen te slikken. Beiden zijn in meer of mindere mate symptoombestrijding, maar het helpt. Soms veel, soms een heel klein beetje. Het verschilt vaak met de dag.
Hoe ik dit weet?
Ik ben zelf zo’n veteraan. Dankzij de omstandigheden op missies in mijn supermooie job bij de landmacht kan ik blijkbaar soms verstoorde gedragingen laten zien: me helemaal de rambam schrikken van plotselinge geluiden, zonder reden maximaal in zweten uitbarsten of, als het echt allemaal te veel wordt, als een klein jongetje onbedaarlijk janken.
Daarom is er voor mij geen link tussen het doen van pushups en PTSS.
Het enige middel om mijn doel te bereiken is elke dag weer fluitend naar m’n werk gaan, genieten van de liefde en de mooie dingen in het leven, met collega’s werken aan de goede dingen die ons vak te bieden heeft.
Een slechte dag ‘overleef’ ik op cafeïne, nicotine en gesprekken (van me af praten, zwarte humor), hoe zwaar en aangedikt dit ook kan klinken voor mensen die niet weten wat sommige veteranen dagelijks doormaken.
Op zo’n dag ben ik helemaal niet in staat om die ‘armzalige’ 22 pushups te doen……
Martijn Cornelissen
Ieder zijn ding. Dankzij dd push-up challenge werd ik geattendeerd op die dagelijkse 22 zelfmoorden door veteranen met PTSS. En resect voor je veteranenststus. Maar bottom line vind ik dit weer een staaltje Hollands gezeik om niks. We kunnen niet heen om het feit dat de challenge in heel NL heeft geleid tot extra aandacht voor deze drama’s. En wat mij betreft is daarmee een goeddoel bereikt.
Ik ben ook zo’n veteraan PTSS en ik doe de challange. Push-ups worden gezien als een typisch militaire oefening.
Ja, in beginsel is het een challenge voor en door US veteranen, maar overgewaaid beschouw ik mijn inspanning om ook de zelfmoorden door Nederland veteranen met en door PTSS onder de aandacht te brengen
Je geeft weer dat weinig mensen begrijpen wat PTSS nou is…. Goh, door deze challenge wordt er aandacht aan PTSS geschonken en begrip gekweekt bij hen die er niet van op de hoogte waren. Daarnaast laat je aan die ene persoon die het even niet meer ziet zitten, dat er mensen zijn die je willen helpen. Dat ene zetje kan voldoende zijn voor een praatje. Dus hou op met azijn pissen en help bekendheid aan dit probleem te geven!
Typisch Nederlandse reactie weer. (Met alle respect) Afgeven op een initiatief van een ander. (Ver)oordelen over het middel met een zogeheten “eigen mening” want in NL moeten we alles maar roeptoeteten.
Als jij al ptss veteraan vind dat het doen van 22 push ups 22 dagen lang geen connectie heeft met ptss. Daag ik jou uit om met een initiatief te komen dat een beter resultaat behaalt in zon korte periode.
Kom op man. Er is de afgelopen jaren nog nooit zoveel over dit onderwerp gesproken als de laatste tijd.
Ik ga nog even 22 keer opdrukken.
Groet een mede veteraan
Ook ik doe de 22 challenge puur voor aandacht voor PTSS, niet zozeer voor de zelfdodingen in de VS (dat hou je niet tegen door het doen van push-up’s). Door het op verschillende plaatsen te doen en vragen van omstanders te beantwoorden lijkt mijn doel haalbaar.
Overigens kan iedereen ptss krijgen, niet alleen militairen…….
Mmmmm ik lees dat alle meningen een ding gemeen hebben en dat is de aandacht voor PTSS.Of jij je nu fysieke in spant of er veel over praat.het doel heiligt de middelen.wat mij wel opvalt is dat er alleen militairen aan dr challenge mee doen en dat is een van de groepen die wel weten wat het is. Dus ik zal bij mijn push up’s niet alleen militairen nomineren maar ook zo veel mogelijk Burger vrienden en kennissen om er nog meer aan dacht voor te krijgen.
Tsja, Martijn heeft wel gelijk, ook ik ben zo’n Veteraan met PTSS en als ik een dag gewerkt heb dan ben ik ook in de pauze’s bezig om te overleven met druk doen en zwarte humor… want die gesprekken in de pauze’s gaan tegenwoordig wel erg vaak over oorlog of terrorisme.
22 per dag, is er daar een uitstap maar hoeveel is dat hier? Wij (Veteranen) kennen er allemaal wel minstens één… Zullen wij daar eerst eens aandacht voor vragen…
Het is een feit dat militairen, met name de naar oorlogs gebieden uitgezonden militairen een risico groep zijn voor PTSS . Ik ben zelf nog van een lichting dat hier nog helemaal geen aandacht voor was. Het openbreken van dit onderwerp en het vragen om aandacht en begrip juig ik enorm toe. Ik denk zelfs dat we het nog veel breder moeten trekken. Uitgezonden militairen gaan naar plaatsen waar de meeste mensen liever weg blijven of van vluchten. Ook ik ons eigen land kennen we deze groepen. Wat dacht je van oa. politie, brandweer en ambulancepersoneel. Ook zij gaan naar situaties waar deze meeste liever weg blijven. Ook zij behoren tot deze risico groep. Je moet er maar voor staan om een zwaar verbrand baby lijkje uit een verbrande auto te halen. Het zijn allemaal onderbetaald banen met waardeloze werktijden en door bepaalde burgergroepen zwaar ondergewaardeerd. Eigenlijk is het niet echt een baan maar eerder een roeping. Iemand moet het toch doen. En gelukkig maar. Wat zouden we zijn zonder. Daarnaast kijkt PTSS niet naar wie je bent, waar je vandaan komt, hoe oud je bent of naar wat dan ook. Wat dacht je bvd. Van pesten! Ruimt 350.000 kinderen worden gepest. Dit kunnen we zeker al plaatsen onder de alternatieve oorlog op school. Zelf mag ik als veteraan regelmatig voor de klas staan en als ik dat het verhaal hoor van een ventje uit groep 7 die vanwege pesten al 5 x een zelfmoord poging heeft ondernomen denk ik dat we PTSS al heel vroeg heel serieus moeten nemen. Maar wat te denken van mensen die vluchten uit oorlogsgebieden of mishandelingen van kinderen, geestelijk en/of lichamelijk, verkrachtingen, ontvoering, overvallen. Maak het verhaal zelf maar af en kleur de plaatjes maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel. Ik doe ook mee aan de challenge 22 x opdrukken voor 22 dagen. Ik denk dat we die 22 als een symbool moeten zien en niet zozeer gelinkt aan de Amerikaanse problematiek maar eerder wereldwijd.
PTSS is niet het probleem. De oorzaak is het probleem en zolang deze niet wordt weggenomen zullen we er mee moeten leren leven.
Ik snap je reactie Martijn, dat push ups en PTSS niet veel met elkaar te maken hebben…
Push ups en veteranen die link zie ik dan wel. Maar het is inderdaad niet veel meer dan aandacht ervoor vragen en bewust wording creeeren. Dat lijkt mij wel al een goede stap in de richting van een oplossing.
Omdat ik graag meer doe dan alleen aandacht vragen, bied ik als psycholoog/EFTbehandelaar 1 tot 3 sessies EFT gratis aan voor een veteraan met PTSS. Sommige behandelingen kunnen namelijk (bij meer dan 80% van de mensen) een verschil maken. Dus niet als symptoombestrijding, maar echt als oplossing.
Naast mij bieden collega therapeuten Philip Verzellenberg en Koen Verzellenberg ook sessies aan. EMDR en SE.
Mocht je gebruik willen maken van het aanbod van een van ons laat het weten via info@praktijkgroenendijk.nl. We willen alle drie graag echt ons best doen om een verschil te kunnen maken bij de heftige gevolgen van trauma’s.
Ook ik ben genomineerd om deel te nemen aan de PTSS challenge. Maar ik ga mezelf niet 22 keer opdrukken en zeker niet 22 dagen lang. Ik ga het anders doen en ga zo’n 22 afleveringen maken over PTSS. Benieuwd naar de voortgang? Kijk dan op http://www.ptss-challenge.nl