Zaterdag 1 juli 2017, de dag van zijn Europese begrafenis, zullen hopelijk vele Nederlanders Helmuth Kohl zich blijvend herinneren als de Bundeskanzler van West -Duitsland, die West- Duitsland en de Deutsche Demokratische Republik (DDR) verenigd heeft tot de Bundesrepublik Deutschland, met Berlijn weer als hoofdstad.
De Bundesrepublik Deutschland werd ook mede door zijn inzet, als een geheel, lid van de NAVO, tandenknarsend toegestaan door het voormalige Sovjet Rusland. Bovendien was hij de drijvende kracht, samen met François Mitterand, destijds President van Frankrijk, die de Europese Economische Gemeenschap (EEG) uitgebouwd heeft tot de Europese Unie (EU) met het verdrag van Maastricht op 9 februari 1992.
Duitsland als Europese economische grootmacht werd door de inwisseling van zijn sterke Deutsch Mark voor de Euro, geïntegreerd in ‘Europa’, om zeker te stellen dat er niet een ‘Duits‘ Europa zal zijn, maar een ‘Europees‘ Duitsland, tevens ingebed in Europa als volwaardig bondgenoot van de NAVO. Het verdrag van Maastricht leidde tot open grenzen, vrij verkeer van kapitaal, goederen en mensen tussen de toen 18 landen die samen de Europese Unie vormden. Inmiddels zijn dat er 29.
Een enorme toename van economisch verkeer dat mede geleid heeft tot een aanzienlijke groei van de welvaart in Europa.
Het verdrag van Maastricht voorzag echter niet alleen in de invoering van de Euro, maar vooral ook in een structurele versterking en verdieping van zijn democratische en politieke besluitvormingsmechanismen.
Mede door landen als het Verenigd Koninkrijk en Nederland is het zover niet gekomen. De Europese Unie werd vooral gezien als een economische markt, afstaan van gedeeltelijke soevereiniteit om de EU meer body te geven werd heftig bestreden. Deze houding werd niet alleen door het Verenigd Koninkrijk en Nederland ingenomen: het merendeel van de EU landen zei ‘ja‘ in ‘ Brussel ’ maar ‘nee’ voor eigen publiek. Inmiddels heeft het Verenigd Koninkrijk laten weten de EU te willen verlaten.
Wij hebben de gevolgen van deze dubbele opstelling ervaren tijdens de bancaire, financiële, en economische crises uit 2008, die voor vele ingezetenen van de EU nog steeds niet overwonnen zijn. Als gevolg hiervan nemen de sociaal- maatschappelijk spanningen in de EU landen alleen maar toe en daarmede de anti-Europese sentimenten. Nationalisme en protectionisme worden binnen de EU steeds meer bepleit.
De vluchtelingenstroom uit de door oorlogen geteisterde landen in het Midden – Oosten en economische ‘ migranten ’ uit Noord – Afrika doen de EU in al zijn voegen kraken: daargelaten dat het onderdak bieden aan oorlogsvluchtelingen een morele plicht is voor de EU, werkt met name de toevloed van economische vluchtelingen uit ( Noord ) Afrika ontwrichtend voor de samenlevingen in Europa.
Sinds februari 2014 (de Krim, Ukraine) worden de EU en de NAVO ook geconfronteerd met een serieuze militaire dreiging aan de Oostflank van het NAVO territorium in Europa: de voorgenomen Russische ‘snap exercise‘ in september a.s. met ruim 175.000 zwaar bewapende militairen, voertuigen, tanks, jachtvliegtuigen en raketten, uitgerust met atoomkoppen, in het Zuid – West district van Rusland, grenzend aan de Baltische Staten en Belarus, naast de volledige militarisering van de Russische enclave Kaliningrad, grenzend aan Polen, zet de samenlevingen in deze landen onder grote druk. En daarmede de vrede in Europa: de Baltische Staten en Polen zijn bondgenoten van de NAVO.
Er is bij deze NAVO bondgenoten een reële angst voor een oorlog, Litouwen en Estland hebben de dienstplicht wederom ingevoerd. Als dat nog niet genoeg is: de spanningen in de Balkan Staten nemen weer toe: ook hier laat Rusland geen gelegenheid te baat om destabiliserend te werken met name in Servië, Transnistrië, Kosovo en Moldavië.
Deze sociaal-maatschappelijke, economische en militaire ontwikkelingen vereisen een gemeenschappelijk, krachtig, overtuigend en bezielend Europees Leiderschap om de EU te weer te stellen aan deze bedreigingen: het vreedzame en economisch zo sterke Paradijs Europa, staat voor een existentiële crisis. Aan dit Leiderschap heeft het tot nu toe ontbroken.
Met de verkiezing van Emanuel Macron als President van Frankrijk afgelopen mei, en zijn ruime meerderheid in de Assemblée, verworven afgelopen juni, gloort er echter hoop aan de horizon.
Indien Angela Merkel herverkozen wordt in oktober a.s. zou de as Parijs – Berlijn een krachtige impuls kunnen geven aan een verenigd en sterk Europa, mits dringende hervormingen van de Europese Unie zoals hier eerder genoemd, eindelijk worden doorgevoerd.
Nederland, met een Bruto Nationaal Product van circa € 720 Miljard een der rijkste Staten van de Europese Unie, (en ter wereld ) zal zich bewust moeten worden dat het als middelgrote Europese Natie met 17 miljoen inwoners, zijn verantwoordelijkheid moet nemen om binnen Europa nog enige rol van betekenis te kunnen spelen.
Zijn positie moeten innemen als Leider van de kleinere landen binnen de EU, zowel op politiek, economisch, maar zeer zeker ook op militair terrein, op dit laatste terrein heeft Nederland het predicaat van ‘Free Rider’ van zijn Europese en NAVO bondgenoten verworven. ‘Je maintiendrai’ bestaat slechts op papier.
Alhoewel de Nederlandse bevolking zich er steeds meer van bewust wordt, dat de bijdrage van Nederland aan de NAVO schandelijk en onverantwoordelijk laag is, (1% BNP en dalend!) lijkt de Nederlandse politiek nog steeds andere zaken veel belangrijker te vinden. Natuurlijk, van de kabinetsformatie komt niet veel naar buiten, maar de deelnemers aan die eindeloze gesprekken geven intussen geen enkel signaal af dat zij de urgentie delen voor een sterkere Defensie binnen een sterker Europa. De weinig keren dat de deur op een kiertje gaat, zijn de debatten in de Tweede Kamer over de formatie. Maar dan is het vooral elkaar vliegen afvangen over procedures. Lodewijk Asscher van de nu nog regerende PvdA dreigt zelf alle verantwoordelijkheid voor het heden over zijn schouders te gooien en vervroegd uit de regering te stappen. Hij kiest voor leiderschap op de slaapkamer. Voor het houden van dappere verhalen in pyjama.
Van de nieuwe regering van Mark Rutte verwachten we overtuigend en bezielend leiderschap voor een verenigd en sterk Europa, op politiek, economisch en militair terrein. Dit niet alleen met de mond belijden, maar daadwerkelijk een constructieve en loyale positie innemen als erfgenaam van Nederland, een der oprichters van de EEG in 1956.
Daarmede een voorbeeld gevend aan de kleinere landen in Europa op alle terreinen zoals hier eerder genoemd.
Een bezielende, overtuigende, visionaire boodschap aan het Nederlandse volk van Premier Rutte is dringend gewenst. Nederland is geen ‘kaasstolp’ maar als 16e exportland in de wereld door en door verstrengeld met Europa, ja zelfs met de hele wereld.
Ik hoop dat de formerende politici zich hier rekenschap van geven en deze rol van Nederland als prioriteit nr. 1 in het regeringsakkoord overtuigend zullen bekrachtigen en daar naar zullen handelen.
Want onze kinderen, kleinkinderen en toekomstige generaties hebben ook recht op een veilig, stabiel en welvarend Europa.
Eemnes, 1 juli 2017
Ton Welter
Founder & President Coalition For Defense
Coalition For Defense – For a secure and prosperous Europe
Economisch zijn we sterk, militair zijn we zwak! Men ons “Leger” kun je net het Ajax-stadion vullen, of de “Kuip”, voor de mensen die dat liever horen. Feit is dat een land als het onze, die haar vrijheid juist zou moeten kunnen verdedigen, en haar rijkdom, hier verre van in staat is! De “kaasschaafmethode” van de afgelopen 20 jaar politiek wanbeleid op het gebied van Defensie, is hier debet aan! Onze politici hebben, zonder enige kennis van zaken, totaal goed lopende onderdelen rucksichtlos weg bezuinigd!
Het duurt jaren om deze kennis opnieuw te vergaren. Onze Orions, prima van onderhoud en mensen, in een pennenstreep weg gevaagd! Net zoals onze tanks! Dit probeert men dan opzichtig te “repareren” door 18 tanks te “leasen.” (Ergo, we hadden er ooit bijna 1000!!) Alles voor een appel en een ei verkocht! Dit noemt men dan “Haags Rentmeesterschap.” Vervolgens zal er een keuze moeten worden gemaakt, OF fors investeren, OF op het huidige “niveau” blijven. Ergo, typisch Nederlands, wel een grote mond hebben en mee willen praten, maar geen cent over hebben voor onze veiligheid en een goed bewapend Leger!
Ja, ik neem geen blad voor de mond meer, alle Haagse beloften zijn tot nu toe waardeloos! Men “belooft” toe te groeien naar Europees gemiddelde, van 1,43% van het BNP, maar hiervoor is 2 miljard extra benodigd……moeilijk!!
Ga nou eens werken aan de slagkracht van onze Defensie, Den Haag, en maak uw grote mond waar….met daden!
Hier spreekt een teleurgestelde ex-huzaar, die moest toezien hoe al ons prima materieel voor een habbekrats werd verkocht!
Wij “investeren” liever ons geld in een bodemloze put als Griekenland. Daar gaan miljarden van ons belastinggeld heen. Ik hoor nauwelijks kritiek vanuit Den Haag als de EU ons vraagt weer een storting in de put te willen doen. Zelfs geen gemor! Ook blijft het verdacht stil in politiek Den Haag als onze militairen vragen om meer arm en slagkracht voor onze gebrekkige defensie! Als de besluitvorming om onze defensie te versterken net zo snel gaat als de vorming van een nieuwe coalitie dan moeten we het ergste vrezen. Ik bewonder de trouw en moed van onze militairen om toch te blijven geloven in betere tijden. De politici in Den Haag missen helaas deze goede eigenschappen. Deze mensen zijn niet bezig met het landsbelang maar met hun eigen persoonlijk/politieke belang! Schandalig dat een rijk land als Nederland 25 jaar zijn defensie heeft verwaarloosd waarbij waardevol en vaak nieuw defensiematerieel voor een appel en een ei verkocht zijn aan diverse dubieuze landen. De goedheiligman woont dus niet in Spanje maar zetelt op het binnenhof in Den Haag. Welnu als wij zo royaal voor anderen zijn, wordt het nu de hoogste tijd om onze eigen jongens en meiden de tools te geven waarmee ze een oorlog in hun voordeel kunnen beslissen! Dat vereist wil en daadkracht in Den Haag en geen visieloze tuinkabouters! Twee procent erbij betekend ruim 8 miljard extra per jaar, en dat gedurende vele jaren! Ik hoop dat de blinden in Den Haag voor ziende worden. Het is namelijk vijf voor twaalf!