Beste minister,
Het nieuwe jaar is alweer enkele weken onderweg. En Defensie is al weer veel in het nieuws geweest. Of in sommige gevallen te weinig, zoals Luchtmachtcommandant generaal Luyt terecht opmerkte over de vrijwel afwezige berichtgeving bij de NOS over de terugkeer van onze F16’s uit het Midden Oosten. De F16’s die jaren en jaren onafgebroken ingezet zijn en vanaf nu zo’n beetje vervangen gaan worden door de F35. Maar ook mooi nieuws over inzet op Schiermonnikoog, en zeker mooi dat wijlen luitenant-generaal Ted Meines een standbeeld krijgt!
En een goede boodschap heeft u trouwens, minister, over dat vrouwen zulk goed werk doen. Dat missies effectiever worden doordat er vrouwen aan meedoen. En dat geloof ik 100 procent. In Internationale context werken er te weinig vrouwelijke militairen. Niet elk land is even geëmancipeerd, helaas.
Een goede werkgever?
En u wilt natuurlijk ook aangeven dat Defensie ook voor dames een goede werkgever is. Als je van avontuur, een verantwoordelijke baan, inzet die er echt toe doet, kameraadschap voor het leven, bijdragen aan veilige wereld, een laag salaris, weekendwerk onder het minimumloon met gebrekkig materieel, je leven wagen voor een maximaal belaste uitzendtoelage, en gebrekkige carrièremogelijkheden houdt, dan is Defensie inderdaad een aantrekkelijke werkgever. Ook voor vrouwen.
Misschien dat u bij het eerste gedeelte van mijn opsomming wel een lichte glimlach kreeg, minister. Misschien verdween die glimlach wel weer bij het tweede gedeelte. Dat hoop ik tenminste. Want minister, dat eerste gedeelte, dat moet natuurlijk blijven. Dat is de ziel van Defensie. Dat is waar je het Defensiepersoneel in algemeen, en militairen in het bijzonder altijd over hoort: mooi werk, met mooie collega’s, in uitdagende omstandigheden. Maar daarna komt vaak ook de klaagzang. Militairen voelen zich in de kou gezet door de politieke en militaire top, die van alles eist, maar niks geeft. Ze voelen zich genaaid door politici die van alles beloven, maar zich overal uitkonkelen.
U kunt het oplossen
En dan gaat om dingen die u in veel gevallen makkelijk kunt oplossen minister. Zoals het bieden van goede arbeidsvoorwaarden. Want die eisen van die bonden zijn niet zo onredelijk. De wens van het personeel om goed beloond te worden, niet te hoeven werken onder het minimumloon, voor een goed pensioen, dat is helemaal niet zo onredelijk. Sterker, het zou van goed werkgeverschap getuigen als u dat gewoon zou regelen. Want het personeel kwam toch op 1 te staan, minister?
En dan de financiering. Er wordt weer van alles gehoopt, en gezegd, en gewenst. Meer F35’s, meer fregatten, minimaal 6 onderzeeboten, meer tanks, meer onbemande vlieg, vaar- en voertuigen, meer intel (Waar CDS Bauer een lans voor brak) meer cyber. Alles meer, meer, meer. Maar komt daar ook geld voor? Wordt er echt eindelijk een stap gezet richting die 2 procent? Want tot op heden gaan we er procentueel gezien alleen maar verder op achteruit. Om de woorden van professor Jonathan Holslag te parafraseren: we geven meer geld uit aan hondenvoer dan aan veiligheid.
Militairen hollen de poort uit
En mede daardoor hollen al die meer en minder ervaren militairen de poort uit, minister, en dat moet natuurlijk stoppen. Aan de loyaliteit van de militairen lijkt nu echt een einde te komen, zoals Anne Marie Snels het hier op dit platform al een paar jaar geleden voorspelde. De bonden die de werkgever Defensie voor de rechter dagen. Militairen die zich beraden op acties omdat een fatsoenlijke CAO uitblijft. En dan kunt u wel prachtige verhalen ophangen over dat vrouwen zo waardevol zijn (en dat zijn ze ook), maar waarom zou je als goed opgeleide vrouw, moeten kiezen voor Defensie, als je weet dat je onderbetaald wordt, en dat politici keer op keer hun beloftes ten aanzien van de Krijgsmacht niet nakomen?
Het is nu aan u minister
Het is aan u om dat tij te keren minister. Het is aan u om het personeel echt op 1 te zitten. Zonder slappe smoesjes over ‘ja , maar de bonden’. Ik zeg ‘ja, maar het arbeidsvoorwaardenvoorstel was niet goed.’ Ik ben ooit een speedmars van 3 kilometer binnen gekomen na 21 minuten en 4 seconden. De eis was toen 21 minuten. ‘Niet goed. Opnieuw.’ n daar ging ik weer met mijn groepje. En dat adagium geldt wat mij betreft voor de militaire en ambtelijke top en de arbeidsvoorwaarden: niet goed. Opnieuw. En nu wel goed. Want je mocht als militair niet ongebreideld falen, omdat je dan rechtsomkeert de poort uit kon, om uit te boeken.
Ik wens u weer veel succes.
Met vriendelijke groet,
Beste Eduard van Brakel,
U heeft helemaal gelijk en dat op zich is voor wat het personeel betreft een zeer trieste zaak. Helaas hebben deze minister en haar staatssecretaris daar glad maling aan het zal hun een r..zorg zijn wat er met hun voetvolk gebeurt. De zorg van de minister en haar hulpje hebben alleen oog voor hun eigen belang. Zoals het er nu uitziet zou dit kabinet wel eens snel kunnen vallen en dan hebben zij(minister Bijleveld en haar hulpje Visser een baan nodig. Daar zijn deze twee nu mee bezig in plaats van hun personeel te ondersteunen met goede arbeidsvoorwaarden en een uitzicht op een goed pensioen. Kortom : Eigen belang eerst en dan………………… NIKS