Beste mevrouw Hennis,
Als ik naar buiten kijk, regent het. Als ik de krant lees, regent het. Als ik het nieuws en reacties op internet lees, dan stormt het, mevrouw Hennis. En ik hou wel van storm, want ik vind windsurfen leuk. Ik vind het alleen ook prettig om droog naar mijn werk te fietsen. Met regenkleding aan. En die regenkleding, die heeft de politiek weggegooid. Onze Krijgsmacht heeft het maar wat moeilijk om ons tegen de regen te beschermen. Als Nederland nou een geïsoleerd eiland was, waar de zon altijd scheen, en waar we geen last hebben van externe weersinvloeden, dan was dat nog te begrijpen, maar helaas is dat niet zo.
Nederland doet volop mee in de wereld. Politieke, commerciële, economische, en morele belangen hebben we. En die willen we verdedigen. ‘Schouder aan schouder staan we’, ze premier Rutte. En we doen ook wel een beetje mee, met missies in Irak, tegen piraten, in Afghanistan, in Mali. Maar die missies, die niet eens zo heel groot zijn, trekken een zware wissel op de Krijgsmacht, mevrouw Hennis.
De Krijgsmacht die al zoveel heeft bezuinigd, en er zo weinig voor terugkrijgt. Ja, de waardering voor onze mannen en vrouwen groeit, en de veteranen krijgen ook steeds meer het respect dat ze verdienen. Maar met waardering stoppen we geen terroristen. Met waardering brengen we geen veiligheid in de wereld. En met waardering houden we de storm en regen niet buiten ons land.
Met de JSF trouwens ook niet. Ten eerste zijn het maar 38, terwijl we ooit ongeveer 200 F16’s hadden. En nu doet het boordkanon van die hypermoderne straaljager het ook al niet. Met de nieuwe patrouilleschepen, kunnen we ook niet echt een lans breken als het echt gevaarlijk wordt. En de landmacht is niet alleen alle tanks kwijt. Maar ook al de nog vrijwel nieuwe pantserrupsvoertuigen zijn al voor een groot gedeelte weggesaneerd.
Weermannen spreken altijd van een weersverwachting, mevrouw Hennis. Een verwachting die ze baseren op logische structuren en gebeurtenissen in het weer. En de verwachtingen ( geen voorspellingen, die doet een waarzegger op de kermis) kloppen meestal aardig. Soms zitten ze ernaast, maar vaak ook niet en zitten ze in ieder geval in de buurt.
Als ik alle patronen zo lees in de wereld, de economische crisis erbij pak, de ideologische tegenstellingen zie, de onveiligheid die toeneemt, die geweldsuitbarstingen die steeds dichterbij komen, dan is mijn verwachting dat het nog wel even blijft stormen. Mijn barometer geeft slecht weer aan. Mijn barometer zegt dat ik de regenkleding op zijn minst klaar moet leggen. Ik hoop dat uw barometer dat ook zegt, minister. Ik hoop dat u nu zorgt dat onze regenkleding weer op peil wordt gebracht. Zodat we hier droog blijven.
Alvast bedankt.
Met vriendelijke groet,
Eduard van Brakel
Ook deze oproep is is, zo lijkt het voor dovemansoren, het blijft oorverdovend stil in Den Haag. Luister ook naar interview met Min President Rutte, tijdens ‘ Buitenhof ‘ afgelopen zondag, met geen woord sprak hij over oorlog en vrede, de dreigingen in Europa
( Rusland, Fascisten/ISIS/Al Quaeda ), ‘ Jihadisten’ werden genoemd, doch zijn commentaar werd vervat in legalistische argumenten, procedures, etc. Geen gevoel van empathie. geen emotie, geen visie, geen leiderschap, geen durf. Er werd om heen gedraaid, gelachen, bezworen, maar de realiteit onder ogen zien dat Europa echt in gevaar is op verschillende fronten ? Dat werd angstvallig verborgen gehouden, ontkend, want dat toegeven vergt een kaliber als Winston Churchill, en daar kan geen enkele Europese en al helemaal geen Nederlandse politicus zich aan meten.